Sultan II. Selim Kimdir? Hayatı, Şehzadeliği, Ailesi ve Sultan II. Selim Dönemi

Sultan II. Selim Kimdir? Sultan II. Selim’in Yaşamı

Sultan II. Selim, Osmanlı Devletine 1566 ila 1574 yılları arasında padişahlık yapmış ve Osmanlı Devletinin 11. padişahıdır. Soyu Osmanlı hanedanı olan Sultan II. Selim’in babası Sultan I. Süleyman (Kanuni Sultan Süleyman) ve annesi Hürrem Sultan’dır. Sultan II. Selim 1524 tarihinde İstanbul şehrinde dünyaya gelmiş ve 1574 tarihinde yine İstanbul şehrinde vefat etmiştir.

Saltanatı 8 yıl sürmüştür. Sultan II. Selim’den sonra tahta Sultan III. Murat geçmiştir. Sultan II. Selim Yükselme Dönemi padişahlarındandır. Sultan II. Selim’in lakabı Sarı’dır.

Çocukluk, Şehzadelik Dönemi

Şehzade Selim’in çocukluğu İstanbul’da Eski Saray’da geçmiştir. 27 Haziran 1530’da kardeşleri Şehzade Mustafa ve Mehmed ile birlikte At Meydanı’nda bir hafta boyunca süren eşsiz bir eğlence ve törenle sünnet edildi. 16 yaşına kadar sarayda kalıp derin bir saray eğitiminden geçirildi. 1542’de 16 yaşında iken Konya Sancak beyi olarak atandı. 1544’de Manisa Sancak beyi olarak tayin edildi ve Manisa Sancak beyi olarak 1558’e kadar görev yaptı. Manisa’da zamanını eğlence ve av partileri ile geçirdiği bildirilir. 1558’de tekrar Konya Sancak beyliği’ne ve 1562’ye kadar orada kaldı.

Şehzade Selim babası Kanuni Sultan Süleyman hayatta iken, özellikle 1553’den sonra, babasına varis olabilecek diğer şehzadelerle taht mücadelesine girişti. Kanuni’nin şehzadelerinden Mustafa, Mahmud, Murad, Mehmed, Abdullah ve Cihangir, babaları sağken ölmüşlerdi. Kanuni’nin çok bağlı olduğu karısı Hürrem Sultan kendi oğullarından Selim veya Beyazid’in taht varisi olmasını istemekteydi. Ağustos 1553’de Kanuni Nahcivan Seferi’nde iken Konya Ereğlisi’nde o sefere katılan Şehzade Mustafa, Hürrem Sultan’ın yakın adamı olan Sadrazam Rüstem Paşa’nın tavsiyesine uyan, babası Kanuni tarafından idam ettirildi. Tahta varis olarak Hürrem Sultan’in iki oğlu Şehzade Beyazıd ve Selim kaldı. 1558’de Hürrem Sultan ölünce bu iki kardeş birbirleriyle açık mücadeleye giriştiler. Amasya Sancak beyi olan Şehzade Beyazıd daha atak ve isyancıydı.

Sabırlı ve sağduyulu davranışlı görünen Şahzade Selim babasının desteğini kazandı. 29 Mayis 1559da iki şehzade taraftarları ve kendi sancak orduları ile birlikte Konya yakınlarında bir muharebeye giriştiler. Babasının desteğini almış olan Şehzade Selim bu çarpışmadan galip çıktı. Selim kaçan Beyazid’ı Hınıs’a kadar kovalayıp Konya’ya geri döndü. Beyazıd, oğulları ile birlikte, önce Amasya’ya ve sonra babasının kendi üzerine gelmek üzere Üsküdar’da ordugaha geçtiği haberini alınca, 2.000 kişilik ordusuyla İran’a Safavi devletine sığındı. Kanuni, Şah Tahmasp ile yapılan yazışmalarla isyankar oğlunun geri verilmesini istedi. 25 Eylül 1561’de Şah Tahmasp elinde bulunan şehzadeleri Kazvin’de boğdurtup naaşlarını geri gönderdi ve bu cenazeler Sivas’a getirilip gömüldüler. Boylece 1561’de, Konya Sancak beyi olarak bulunan Şehzade Selim, Kanuni’nin rakipsiz tek veliahtı olarak kaldı. Bu nedenle 1562de devlet başkentine daha yakın olan Kütahya Sancak beyliğine atandı.

II. Selim’in Tahta Çıkması

Şehzade Selim babasının son seferi olan 1566 son Avusturya Seferi’ne katılmadı. Selim Kütahya yakınlarında Sıçanlı sahrasında avda iken, babası’nın Zigetvar Kuşatması sırasında 7 Eylül’de öldüğünü, bu ölümü herkesden gizleyen Sadrazam Sokollu Mehmed Paşa’nin güya fetihname olarak gönderdiği, gizli mektubundan öğrendi. Hemen lalaları Hüseyin Paşa, Hoca Attaullah ve muhasibi Celal Bey ile birlikte bir alayla İstanbul’a hareket etti. 30 Eylül’de Üskudar’a vardı. Herkes babasının ölümünden habersizdi. Üskudar İskelesi’ne saltanat kayığı ile gelen Bostancıbası Davut Ağa Sultan Selim’in padişahlığını ilk tanıyanlardan biri olarak, onu saltanat kayığı ile Topkapı’ya geçirdi. O sırada Tersane ve Tophane’den saltanat topları atılıp yeni sultanın tahta geçtiği halka ilan edildi. Sultan Selim Köşk İskelesinden şehir kapısına kadar özel murassa giyimle at üzerinde alayla geçti ve yolda etraftan gelen halka paralar saçıldı. Saraya gelen Selim tahta oturtuldu ve İstanbul’da bulunan devlet ricali (İstanbul Muhafızı İskender Paşa, Şeyhülislam Ebussuud Efendi vb) tarafından egemenliği tanındı. Bu sırada yapılan harcamaları karşılamak için, özel tören isteyen devlet hazinesi açılması yapılmadı ve ablası Mihrimah Sultan tarafından borç verilen 50.000 altın kullanıldı.

Sultan Selim hemen iki gün sonra orduyu ve babasının cenazesini karşılamak üzere İstanbul’dan ayrıldı. Edirne, Filibe, Sofya üzerinden (genellikle 30 gün çeken yolu) çok hızla geçerek 15 günde Belgrad’a ulaştı. Kanuni’nin ölümü seferden geri dönmekte olan orduya Belgrad’a dört menzil kala açıklandı ve Sultan Selim üzüntüden perişan orduyu Belgrad’da karşıladı. Belgrad’da kılınan cenaze namazından sonra Kanuni’nin naaşı acele İstanbul’a gönderildi. Belgrad’da kalan Sultan Selim orada yeniden bir cülus (tahta çıkma töreni) yapılmasını reddetti. Askere dağıttığı cülus bahşişi de kapıkulu askeri tarafından az görülüp kızgınlıkla karşılandı. Sultan Selim Kasım ayında Edirne’ye vardı ve orada bekledikten ve yollarda kapıkullarının yaptıkları isyankar hareketler altında Aralık’ta İstanbul’a gelebildi.

Padişahlık Döneminde Meydana Gelen Savaşlar ve Barışlar

II. Selim Osmanlı tarihinde devlet yönetimiyle ilgilenen fakat ordusunun başında sefere gitmeyen ilk padişahtı. Yönetimi kızı Esmehan Sultan’ın kocası olan ve çok başarılı sadrazam olan Sokollu Mehmed Paşa’ya bıraktı. Ayrıca Cülûs bahşişinin ilmiye sınıfına da verilmesi âdetini ilk defa II. Selim çıkarmıştır.

Sakız Adası’nın Fethi

Sultan II. Selim’in babası I. Süleyman’ın ölümünden sonra padişah olduğunda feth ettiği ilk yer olarak bilinir. Sokullu Mehmed Paşa komutasındaki birlikler 1566 senesinde adayı feth ederek boğazların güvenliğini sağlamışlardır. Ada Venedik ve Cenevizlilerden alınmıştır. Her iki tarafta da fazla kayıp verilmemiştir.

Bobokça Kalesi’nin Fethi

Sultan Selim’in babasının cenazesini karşılamak için Manisa’dan Belgrad’a harekatı sırasında Drava üzerindeki Bobokça Kalesi Özdemiroğlu Osman Paşa komutasında feth edilmiştir.

Yemen’in yeniden fethi

Yemen 1517 yılında Osmanlı egemenliğine girmiş, Hadım Süleyman Paşa’nın 1538 tarihli Hint deniz seferi ile kesin olarak Osmanlı topraklarına katılmıştı. 1567 yılında bölgede Zeydi İmamı Topal Mutahhar önderliğinde isyan çıkınca bölgedeki Türk egemenliğini yeniden tesis etmek amacıyla Özdemiroğlu Osman Paşa ve Şam Beylerbeyi Lala Mustafa Paşa Yemen Serdarlığına tayin edildiler. 1568 tarihli Yemen Seferi’nde Taiz ve Kahire kalelerinden sonra 15 Mayıs’ta Aden’i, 26 Temmuz’da da Sana’yı fetheden Türk ordusu ülkeyi tekrar Osmanlı topraklarına kattı.

Avusturya ile Yapılan Barış

Kanuni Sultan Süleyman döneminde imzalanan 1562 tarihli barış 1566 yılında bozulmuş, Zigetvar Savaşı ile Osmanlı ordusu, Avusturya ordusunun mütecaviz tavrını cezalandırmıştı. Her iki tarafın da barışa mayletmesiyle 17 Şubat 1568’de Edirne Antlaşması imzalandı.

Açe Seferi

Bugünkü Endonezya’ya bağlı Sumatra Adası’nın kuzeybatısında bulunan Açe Sultanlığı bölgedeki zenginliklere gözlerini diken Portekizlilerin hedeflerinden biriydi. Günden güne artan Portekiz baskısına dayanamayan zamanın Açe Sultanı Alaüddin Şah bir elçi heyetini yardım istemek amacıyla İstanbul’a gönderdi. Açe heyeti 1566 yılında İstanbul’a ulaştığında, o sırada Zigetvar Seferi’nde bulunan Kanuni Sultan Süleyman’ın ölüm haberi geldi. Kanuni’nin yerine tahta geçen II. Selim heyete her türlü yardımı yapacağına söz verdi. 1569 yılında Osmanlı’nın Kızıldeniz filosu amirali Kurdoğlu Hayreddin Hızır Reis komutasında 22 parçadan oluşan Osmanlı Donanması Hint Okyanusu’na açılarak Açe’ye vardı ve yardımı ulaştırdı. Açe Sultanlığı Osmanlı Devleti’ne bağlanırken, Portekizlilere karşı taarruza geçebilecek kudrete ulaştı.

Aden’in ve Kahire Kalesi’nin Fethi

Sultan Selim’in 1569 yılında Sumatra Seferi sırasında Sokullu Mehmed Paşa komutasında sefer sırasında alınmıştır küçük bi yerdir.

Mısır’ın en stratejik ve en önemli kalesi olan Kahire Kalesi, 1569 yılında Piyale Paşa komutasındaki ordu tarafından alınmıştır.

Don-Volga Kanal Projesi

Rusya’nın 1552’de Kazan Hanlığı’nı, 1556’da da Astrahan Hanlığı’nı ilhak etmeleri kuzeyde ilk kez bir Rus tehdidini ortaya çıkarmıştı. Sokullu Mehmed Paşa, Don ve Volga nehirlerinin bir kanalla birleştirilerek, Karadeniz ile Hazar Denizi’nin birbirine bağlanması sayesinde Rusların güneye doğru inmelerini engellemeyi, ayrıca İpek Yolu ticeretini canlandırmayı, İran ile yapılan savaşlarda donanmadan yararlanmayı ve Asya’daki Türk hanlıkları ile irtibat sağlamayı hedeflemiştir. 1569 Ağustosunda Kefe Beyi Kasım Paşa tarafından başlanan çalışmalar Rusya’nın saldırıları, mevsimin kış olması ve Kırım Hanlığı’nın projeyi kösteklemesi sonucunda başarıya ulaşamamıştır.

Astrahan Seferi

Osmanlı Devleti Don-Volga Kanal Projesi’ne koşut olarak 1556’dan beri Ruslar’ın elindeki Astrahan’ın geri alınması için bir de sefer tertipledi. 1569 yılının Kasım ayında çok olumsuz hava koşullarında başlayan kuşatma Rus Çarı Korkunç İvan’ın bölgeye Prens Serebiyanov komutasında 20.000 kişilik bir kuvvet gönderip Türk askerlerini iki ateş arasına almasıyla başladıktan 16 gün sonra sona erdi ve Türk ordusu bir huruç harekâtı yaparak kendini kuşatılmışlıktan kurtarmak zorunda kaldı.^[7]

Kırım Hanlığı’nın Moskova Seferleri

Kırım Hanı Devlet Giray Han Osmanli Devleti’nin Don-Volga Kanal Projesi ve Astrahan seferi ile ulaşmak istediği Rus tehdidinin bertaraf edilmesi hedefine doğrudan Moskova’ya yürüyüp Rus gücünü örseleyerek ulaşılabileceğini düşünüyordu. 120.000 kişilik bir orduyla Oka Nehri’ni ve Serpukhov Tahkimatı’ni aşan Devlet Giray Han direnen 6.000 kişilik bir Rus ordusunu da mağlup etti ve Moskova önlerine geldi. Moskova’yı 24 Mayıs 1571’de yakarak yerle bir eden ordu, çok sayıda sivil Rus’un ölmesine rağmen Rus ordusunu örseleyemeden geri döndü. Bir yıl sonra yeniden Moskova’ya yürüyen Han bu sefer karşısında Moskova’nın 60 kilometre güneyinde 60.000 kişilik Rus ordusunu buldu. Molodi’de 30 Temmuz-3 Ağustos arasında yapılan muharebede yakın savaşa zorlanan süvari ağırlıklı Kırım ordusu önemli bir yenilgiye uğrayarak Kırım’a çekilmek zorunda kaldı.

Bu başarısızlıkların sonucunda Rusya’nın fetihleri kabul edilmek zorunda kalındı ve ileride Osmanlı Devleti’ne büyük sıkıntılar çıkaracak bir devlet oluşmaya başladı.

Kevkeban Kalesi’nin Fethi

1570 senesinde Behram Paşa komutasındaki birlikler sayesinde kale alınmıştır. Aynı sene Yemen ile barış sağlanmıştır. Barış sağlandığı için Behram Paşa Ziged’e gitmiştir.

Dalmaçya’nın Fethi

1571 senesinde Kıbrıs’ın fethi sırasında donanmanın Akdeniz’e inmesi sırasında feth edilmiştir. Fethin komutanlığını Sokullu Mehmed Paşa tarafından yapılmıştır.

Kıbrıs’ın Fethi

Akdeniz, Kanuni Sultan Süleyman’ın fetihleriyle artık iyice Osmanlı gölü haline gelmiştir. Ancak Venedikli korsanların son bir sığınma yeri kalmıştı. Kıbrıs’ın fethinin nedenlerini şöyle sıralayabiliriz:

• Kanuni Sultan Süleyman’ın oğlu II. Selim’e “Kıbrıs’ı fethetmek bize nasip olmazsa sen fethet” şeklinde vasiyet etmesi, bunun üzerine II. Selim’in “Eğer padişah olursam Kıbrıs’ı korsanların başına yıkacağım!” şeklinde babasına söz vermesi.
• Akdeniz üzerinden gelen Mısır tarafından II. Selim’e yollanmış hediye gemisinin korsanlar tarafından kaçırılması, tüm hediyelere el konulması ve mürettebatın zindana atılması ve bunun gibi onlarca neden sebebiyle Sokullu Mehmet Paşa’nın itirazlarına rağmen 15 Mayıs 1570’te Osmanlı Donanması sefere çıktı. 18 Mayıs 1570’te Kevkeban kalesi fethedildi. 2 Temmuz 1570’te Leftari Kalesi, 9 Temmuz 1570’te Girne Kalesi alındı.9 Eylül 1570’te Lefkoşa fethedidi ve nihayetinde 1 Ağustos 1571’de Magosa Kalesi’nin teslimiyle Kıbrıs’ın fethi tamamlandı.

İnebahtı Savaşı

Kıbrıs’ın Türk ordusunca fethi Batı Avrupa’da önemli bir yankı uyandırdı. Venedik’in kışkırtmasıyla İspanyol, Ceneviz, Papalık ve Malta Şövalyeleri donanmalarının da dahil oldukları bir “Kutsal İttifak” oluşturuldu. Avusturyalı amiral Don Juan komutasındaki Haçlı donanması karşısında Müezzinzade Ali Paşa kumandasındaki Osmanlı donanması büyük bir yenilgiye uğradı. Osmanlı donanması ilk kez yakılmıştır. Bu yenilginin sonuçları kısa sürelidir. Dönemin sadrazamı Sokullu Mehmet Paşa bu durumu Venedikli elçiye şöyle belirtmiştir: Biz Kıbrıs’ı almakla sizin kolunuzu koparttık; siz donanmamızı yakmakla uzamış sakalımızı tıraş ettiniz. Kopan kol yerine gelmez ama tıraş edilen sakal daha gür çıkar.

Venedik ile Yapılan Barış

Osmanlı başkenti donanmasının yenilgiye uğradığını muharebede başarılı olan tek denizcisi Uluç Ali Paşa sayesinde öğrendi. Uluç Ali Paşa kaptan-ı deryalığa getirildi ve Sokollu Mehmed Paşa’nın emriyle yeni bir donanmanın inşasına girişildi. Çok kısa bir zaman sonra oluşturulan donanma 1572 yazında Akdeniz’e açıldı. İspanya’nın da yeniden batıdaki mücadelesine yoğunlaşmasıyla yalnız kalan Venedik barış istedi. 1573 yılında imzalanan barış antlaşması ile Venedik Kıbrıs’ı Osmanlı Devleti’ne terketti ve savaş tazminatı ödemeyi kabul etti.

Tunus Seferi

1573 yılında Venedik’i barışa zorlayan bu büyük donanmanın bir sonraki hedefi 1574 yılında İspanya’nın elindeki Tunus kenti ve kalesi oldu. Bu kent 1534 yılında Barbaros Hayreddin Paşa tarafından fethedilmiş, ancak ertesi yıl bizzat Alman İmparatoru ve İspanya Kralı V. Karl’ın komuta ettiği sefer sonucu Alman-İspanyol ordularınca geri alınmıştı. Özellikle Turgut Reis’in fetihleriyle Tunus ülkesinin tamamı Türk egemenliğine girmiş, geriye kukla Hafsiler’in İspanyol işgali alında hüküm sürdükleri Tunus kenti kalmıştı. Uluç Ali Paşa komutasındaki Türk donanması 13 Eylül 1574’te kenti fethetti. Aynı yıl Tunus Eyaleti kuruldu.

II. Selim’in Ailesi

II. Selim’in Eşleri

• Nurbanu Sultan
• Selimiye Sultan

II. Selim’in Erkek çocukları

• III. Murad

• Şehzade Abdullah
• Şehzade Osman
• Şehzade Mustafa
• Şehzade Süleyman
• Şehzade Mehmed
• Şehzade Mahmud
• Şehzade Cihangir

II. Selim’in Kız çocukları

• Fatma Sultan (1548 – 1580), Annesi: Nurbanu Sultan
• Gevherhan Sultan (1544 – 1580), Annesi: Selimiye Sultan
• Esmehan Sultan (1544 – 1585), Annesi: Nurbanu Sultan
• Şah Sultan, Annesi:Nurbanu Sultan