Atalarımızdan Kalan Sporlar;
Geçmişte atalarımızdan bizlere bir miras gibi kalan ve halen yapılmakta olan bazı spor faaliyetleri vardır. Bunlarda bazılarını şöyle sıralayabiliriz;
- Güreş
- Cirit
- Okçuluk
- Kılıç Sporları
- Atçılık ve Binicilik
Atalarımızdan Kalan Spor – Cirit;
Cirit oyunu, geçmişte atalarımızın devamlı olarak oynadıkları ve hala da oynamaya devam edilen bir ata sporudur. Cirit at ile oynanır ve Orta Asya’dan gelmiştir. 16. yy da savaş oyunu olarak görülen cirit 19. yy da Osmanlı devletinde gösteri sporu haline geldi. Fakat bu oyun Osmanlı da 1826 yılına kadar sürdü. Çünkü o zaman ki Osmanlı padişahı ikinci Mahmut tehlikeli olması gerekçesiyle ciriti yasakladı. Fakat sonraki zamanlarda tekrar serbest oldu. Ciritin oynandığı yerler Erzurum, Erzincan, Kars, Bayburt, Manisa, Ankara şeklinde.
Atalarımızdan Kalan Spor – Okçuluk;
Geçmişte Türkler için ok ve yay hayatın bir parçası olmuşlardır. Hem bulundukları mekanlarda hemde değerli eşyaların üzerlerinde hep ok ve yay olmuştur. Birilerine önemli hediye olarak çeşitli oklar verildi. Bütün dünyaya ok ve yayı, okçuluğu Türkler tanıtmıştır.
Atalarımızdan Kalan Spor – Güreş;
Güreş oyunu, Atalarımızın belki de en önem verdiği ve bütün dünyaya atalarımızdan yayılan bir spor dalıdır. Güreşte insanlar güçlerini denerler. Karşısındaki rakibinin sırtını yere getirmeye çalışır. Güreş aslında Türklerin yakın mesafede savaşmayı öncelikli olarak görmesinden gelir diyebiliriz. Güreşte sadece insan gücü fazla olan kazanır. Böylece diğer insanlara gücünü kabul ettirirsin.
Atalarımızdan Kalan Spor – Kılıç Sporları;
Kılıç atalarımız için çok önemli bir savaş gereci idi. Türkler tarih boyunca kılıçlarını hiç bir zaman ellerinden bırakmamışlardır. Yanlarından kılıçlarını hiç bir zaman ayırmamışlardır. Her erkeğin sahip olduğu bir gereçti. Ateşte eritilip yapılan kılıçların bir kutsallığı vardı. Türkler kılcı sadece kullanmaktaki ustalığı ile kalmayıp aynı zamanda kılıç yapımında da dünyaya ders vermiştir.
Atalarımızdan Kalan Spor – Atçılık ve Binicilik;
Halen bizlerinde kullandığı “At murattır” sözünden atların ve at biniciliğinin atalarımız için ne kadar önemli olduğunu az da olsa anlamaktayız. Çünkü savaşlarda atlar vazgeçilmezdi. Atların evcilleştirilmesinden beri Türkleri vazgeçmediği ender davranışlardan birisi de at biniciliğidir. Aslında Türklerde atlar bir sevgi ve güven kaynağı haline gelmiştir ve dolayısıyla kendilerinden bir parça imiş gibi hissedilmiştir. Önemli tarihçiler atları ilk evcilleştirenlerin Altay Türklerinin olduğunu söylemişlerdir. İlk önceleri sadece yük taşımada kullanılan atlar savaşlarda da kullanılmaya başlanınca atların değeri daha da artmıştır.
