Özet: “Efsane Nedir? Efsane Ne Demektir? Anlamı” başlıklı yazımızda Efsane nedir, Efsane ne demektir, Efsane kelimesinin tanımı, Efsane kelimesinin eş anlamlısı, Efsane kelimesinin ingilizce karşılıkları, Efsane ile ilgili atasözleri ve deyimler ve Efsane hakkında detaylı bilgileri bulacaksınız.
Efsane Tanımı
Efsane kelimesi Farsça kökenli bir kelimedir ve Efsane kelimesinin anlamı Türk Dil Kurumu (TDK) sözlüğünde aşağıdaki şekildedir;
1. isim, edebiyat Eski çağlardan beri söylenegelen, olağanüstü varlıkları, olayları konu edinen hayalî hikâye, söylence
2. Gerçeğe dayanmayan, asılsız söz, hikâye vb
“Hamdi’nin hayatına dair uydurulmuş efsanelerden birisi de onun müthiş bir aşk yüzünden bu hâle geldiğidir.” – Y. K. Karaosmanoğlu
3. Olağanüstü bir başarı elde etmiş kimse, kurum vb
Efsane Eş Anlamlısı ve Zıt Anlamlısı
Efsane kelimesini eş anlamlı karşılığı aşağıdaki gibidir;
- Efsane – söylence
Efsane kelimesini zıt anlamlı karşılığı aşağıdaki gibidir;
- Efsane kelimesinin zıt anlamlı karşılığı bulunmamaktadır.
Efsane İle İlgili Atasözleri ve Deyimler
Efsane kelimesi ile ilgili atasözü ve deyimler aşağıdaki gibidir;
- efsane olmak
efsane gibi anlatılmak veya anılmak
Efsane İle İlgili Birleşik Sözler
Efsane kelimesi ile ilgili birleşik sözler aşağıdaki gibidir;
- kent efsanesi
- şehir efsanesi
Efsane İngilizcesi
Efsane kelimesinin İngilizce karşılıkları ise aşağıdaki gibidir
- Efsane – legend
Efsane Hakkında Detaylı Bilgi
Efsane ya da söylence, yıllarca gerçekten olmuş gibi kuşaktan kuşağa aktarılan öykülerdir. Efsanelerde anlatılan olaylar bazen gerçeküstü olabilir; ama çoğunlukla gerçek olaylara ve gerçekten yaşamış kişilere dayanır. Bu öykülerin çoğu kahramanca işler yapmış kişilerle ilgilidir. Eski Yunanlı şair Homeros, İlyada ve Odysseia adlı destanlarında krallara ve kahramanlara ilişkin söylencelerden yararlanmıştır. Kral Arthur ve şövalyeleriyle ilgili birçok öykünün kaynağı söylencelerdir.
Bir tabiat olayını, bir varlığın meydana gelişini, tabiat elemanlarından birinde olan bir değişikliği, olağanüstü hakikat ve akıldışı açıklamalarla anlatan hikaye. Efsanenin temeli olan olay, halkın hayalinde şekil değiştirerek ağızdan ağıza, nesilden nesile geçer. Her milletin kendi dilinde birçok efsanesi vardır. Bunlardan bazıları birçok millet tarafından benimsenmiş ve aynıefsane başka isimlerle birçok dilde yerleşmiştir. Efsan ve fesane şekillerinde de görülen kelime aslen Farsçadır. Hikaye ve sergüzeşt manasına gelmektedir. Geçmiş halleri nakil ve anlatmak için kullanılmıştır. Zamanla hakikatlar görünmez olmuş, halk, mesel muharrefi olarak masal şeklinde söylemiştir. Kelime; meşhur ve şayi manalarına da kullanılmıştır. Bu yönüyle dillerde destan olmuş manasına gelmiştir. Gerçekte efsane asılsız, boş mesel; kıssa ve hikaye demektir. Bu şekilde sözlü gelenekteki masallara Osmanlı Türkçesinde Arapça usture kelimesinin çokluk şekli olan esatir denmiştir. Yunancada “mitos, mit” kelimeleri zamanla dilimize girmiş, kelime mythe şekliyle batı dillerine de geçmiştir.
Türkçede, Fransızcadan geçen legende kelimesinin yer yer kullanıldığı görülmüştür. Başladığı tarih belli olmamakla birlikte bir efsanenin, bir masalın veya bir destanın çeşitli değişikliklere uğratılarak zamanımızda ayrı ayrı deyişlerle yaşadığı bir gerçektir. Bu söyleyiş şekillerindeki farklılığı asıl mevzuyu kaybetmemekle birlikte efsanelerde de görmek mümkündür. Efsaneler daha ziyade inançla ilgili hususlarda ortaya çıkmış, hemen her yer üzerine söylenmiş; kainattaki varlıkların ve hadiselerin oluş şekillerini, gerçek olsun ya da olmasın, bir sebebe bağlayarak izah etmeye çalışan halk edebiyatı mahsulleridir.
Kaynaklarını tarihe, dine dayandırmakla birlikte, masalları da beslenme sahasına alan efsanelerin, inanç yönü asıl ağırlığı teşkil eder. Fakat efsanelerde verilen inançla ilgili meseleler; insanlığın asıl doğru inancı çerçevesinde olduğu gibi, mahalli ve milli inançların, hurafelerin de tesirinde kaldığı görülür. Anlatılan hadiseler insanoğlunu belirli bir yere bağlamakla birlikte mekanla ilgili isimlerin de verilmesine sebep olmuştur. Varlıkların yaratılışında ve hadiselerin ortaya çıkmasında efsaneler: Teogoni (çok tanrıcılık), kozmogoni (kainatın nasıl meydana geldiği), antropogoni (insanın nasıl varolduğu), eskatoloji (insan ve dünyanın geleceği) olmak üzere dört kolda toplanmaktadır.