Türbesinin üstün nakş eylemişler / Gel dînim îmânım İmâm-ı Hüseyn
Gerçek adı Şah İsmail ya da I. İsmail olan Hatai (Hatayi) aslında Safevi Devletinin kurucusu ve ilk hükümdarıdır. 17 Temmuz 1487 ile 24 Mayıs 1524 tarihleri arasında yaşayan Şah İsmail, şiirlerinde Şeyh Hatayi (Şah Hatai) takma adını kullanmıştır. Doğum yeri Azerbaycan’ın Erdebil şehri iken ölüm yeri için 2 rivayet var. Birisi yine Erdebil diğeri ise İran’ın Tebriz şehri. Şiirlerinde Nesimi ve Fuzuli’den etkilenmiştir. Şiirleri, Alevi-Bektaşi edebiyatının en güzel örneklerini sunmaktadır. Şiirlerini Azerbaycan Türkçesi’nde hece ve aruz ile yazmıştır.
Şah Hatayi’nin şiirlerden biriside Türbesinin Üstün Nakş Eylemişler şiiridir. Günümüze kadar ulaşan Türbesinin Üstün Nakş Eylemişler şiirinin son mısraları ise şöyle;
Şah Hatâyî’m eder erenler nerde
Çalısız kayasız bir sahrâ yerde
Türbesinin Üstün Nakş Eylemişler Şiiri
> Türbesinin üstün nakş eylemişler
Gel dînim îmânım İmâm-ı Hüseyn
Seni dört köşeye baş eylemişler
Gel dînim îmânım İmâm-ı Hüseyn
> Çağlar sular gibi akasım gelmez
Şehrine girince çıkasım gelmez
Yezîd’in yüzüne bakasım gelmez
Gel dînim îmânım İmâm-ı Hüseyn
> Senin âşıkların yanar yakılur
On İki İmâm katârına katılur
Bunda Yezîd’lere lâ’net okunur
Gel dînim îmânım İmâm-ı Hüseyn
> Senin dervişlerin semâ’lar döner
Kadir geceleri şem’alar yanar
Katârımız İmâm Ca’fer’e uyar
Gel dînim îmânım İmâm-ı Hüseyn
> İmâm-ı Hüseyn’in kolları bağlu
Muhib âşıkların ciğeri dağlı
Hazreti Ali’nin en küçük oğlu
Gel dînim îmânım İmâm-ı Hüseyn
> Şah Hatâyî’m eder erenler nerde
Çalısız kayasız bir sahrâ yerde
Kerbelâ çölünde kandilde nurda
Gel dînim îmânım İmâm-ı Hüseyn