Muhammed Ali’yi candan sevenler / Yorulup yollarda kalmaz inşallah
Gerçek adı Şah İsmail ya da I. İsmail olan Hatai (Hatayi) aslında Safevi Devletinin kurucusu ve ilk hükümdarıdır. 17 Temmuz 1487 ile 24 Mayıs 1524 tarihleri arasında yaşayan Şah İsmail, şiirlerinde Şeyh Hatayi (Şah Hatai) takma adını kullanmıştır. Doğum yeri Azerbaycan’ın Erdebil şehri iken ölüm yeri için 2 rivayet var. Birisi yine Erdebil diğeri ise İran’ın Tebriz şehri. Şiirlerinde Nesimi ve Fuzuli’den etkilenmiştir. Şiirleri, Alevi-Bektaşi edebiyatının en güzel örneklerini sunmaktadır. Şiirlerini Azerbaycan Türkçesi’nde hece ve aruz ile yazmıştır.
Şah Hatayi’nin şiirlerden biriside Muhammed Ali’yi Candan Sevenler şiiridir. Günümüze kadar ulaşan Muhammed Ali’yi Candan Sevenler şiirinin son mısraları ise şöyle;
Şah Hatayi’m bu pend bize yeter a
Özünü katagör ulu divana
Muhammed Ali’yi Candan Sevenler Şiiri
> Muhammed Ali’yi candan sevenler
Yorulup yollarda kalmaz inşallah
Ol İmam Hasan’ın yüzün görenler
Hüseyin’den Mahrum olmaz inşallah
> Zeynel Abidin’den bir dolu içtim
Muhammed Bakır’la kaynayıp coştum
Ben İmam Cafer’in izine koştum
Andan gayrı yola salmaz inşallah
> Musa-i Kazım’dan kopan erenler
Baş can verip bu cemleri görenler
Şah İmam Rıza’ya ağu verenler
Divanda şefaat bulmaz inşallah
> Bir gün olur okuturlar defteri
Şah Oğlu’nun elindedir teberi
Uyanınca Taki Naki Askeri
Açılan gülümüz solmaz inşallah
> Şah Hatayi’m bu pend bize yeter a
Özünü katagör ulu divana
Mehdi şevki şu cihanı tatar a
Şah kuluna sitem olmaz inşallah