Tâ ezelden talib oldum, erenler
Gerçek adı Şah İsmail ya da I. İsmail olan Hatai (Hatayi) aslında Safevi Devletinin kurucusu ve ilk hükümdarıdır. 17 Temmuz 1487 ile 24 Mayıs 1524 tarihleri arasında yaşayan Şah İsmail, şiirlerinde Şeyh Hatayi (Şah Hatai) takma adını kullanmıştır. Doğum yeri Azerbaycan’ın Erdebil şehri iken ölüm yeri için 2 rivayet var. Birisi yine Erdebil diğeri ise İran’ın Tebriz şehri. Şiirlerinde Nesimi ve Fuzuli’den etkilenmiştir. Şiirleri, Alevi-Bektaşi edebiyatının en güzel örneklerini sunmaktadır. Şiirlerini Azerbaycan Türkçesi’nde hece ve aruz ile yazmıştır.
Şah Hatayi’nin şiirlerden biriside Erenlerin Erkânına, Yoluna şiiridir. Günümüze kadar ulaşan Erenlerin Erkânına, Yoluna şiirinin son mısraları ise şöyle;
Şah Hatâyî’m, erz edeyim hâlimi
Harc edeyim elde olan vârimi
Erenlerin Erkânına, Yoluna Şiiri
> Erenlerin erkânına, yoluna
Tâ ezelden talib oldum, erenler
Cân ile gönülden durdum, düşündüm
Bu gün mürşüdümü buldum, erenler
> Cân ile gönülden gezdim aradım
Hakk’ın dîdârını görmek muradım
Didar ile mehebbetdir telebim
Ya bu gün, ya yarın öldüm erenler
> Geçmişem serimdem korkmam ölümden
Münkir bilmez evliyanın halinden
Yezid oğlu bir harici elinden
Çok demdir didardan kaldım, erenler
> Sen Hakk’ı yabanda arama, sakın
Uyduysan kalbine, hak sana yakın
Âdeme hor bakma, kendini sakın
Cümlesin ademde buldum, erenler
> Şah Hatâyî’m, erz edeyim hâlimi
Harc edeyim elde olan vârimi
Süre süre şaha gedem yüzimi
Mürvet kabûl eyle, geldim, erenler