Bu yolun yolcusu olayım dersen / Elde iki karpuz tutmalı değil
Gerçek adı Şah İsmail ya da I. İsmail olan Hatai (Hatayi) aslında Safevi Devletinin kurucusu ve ilk hükümdarıdır. 17 Temmuz 1487 ile 24 Mayıs 1524 tarihleri arasında yaşayan Şah İsmail, şiirlerinde Şeyh Hatayi (Şah Hatai) takma adını kullanmıştır. Doğum yeri Azerbaycan’ın Erdebil şehri iken ölüm yeri için 2 rivayet var. Birisi yine Erdebil diğeri ise İran’ın Tebriz şehri. Şiirlerinde Nesimi ve Fuzuli’den etkilenmiştir. Şiirleri, Alevi-Bektaşi edebiyatının en güzel örneklerini sunmaktadır. Şiirlerini Azerbaycan Türkçesi’nde hece ve aruz ile yazmıştır.
Şah Hatayi’nin şiirlerden biriside Bu Yolun Yolcusu Olayım Dersen şiiridir. Günümüze kadar ulaşan Bu Yolun Yolcusu Olayım Dersen şiirinin son mısraları ise şöyle;
Şah Hatâyî İmam Câfer muhbiri
Hakk’ın yârânıdır Veysel Karânî
Bu Yolun Yolcusu Olayım Dersen Şiiri
> Bu yolun yolcusu olayım dersen
Elde iki karpuz tutmalı değil
Derviş olup şalvar giyeyim dersen
Gâhi giyüb gâhi atmalı değil
> Laden bahçesinde gonca gül olmaz
Kâmil ile yoldaş olan yorulmaz
İki mahlûk vardır Hakk’a kul olmaz
Mağrurluk kibirlik etmeli değil
> Mağrurlar orada olurlar yalan
Kibir imiş yorulub yollara kalan
Eğer yolcu isen köprüyü dolan
Göz göre çamura batmalı değil
> Koyun kuzusuna nasıl meledi
Öküzün kulağına kimler enedi
Garib bülbül gül dalında tünedi
Her çalı başında ötmeli değil
> Şah Hatâyî İmam Câfer muhbiri
Hakk’ın yârânıdır Veysel Karânî
Hakk’ın haznesinden gelen güheri
Müşteri olmayana satmalı değil