Altın kafes idi benim durağım, Dost elinden yaralandı yüreğim
17. yüzyılda yaşayan Karacaoğlan doğduğu yer hakkında birçok rivayet var ama en ağır basan rivayet Osmaniye ili Düziçi ilçesi Farsak köyü. Aşk ve doğa üzerine şiir yazan Karacaoğlan, şiirlerinde gurbeti, ayrılığı, ölümü, özlemi konu edinmekte. Karacaoğlan onlarca şiiri bulunmakta. Türk edebiyatına yeni bir şiir söyleyiş biçimi getirmiştir. Ayrıca Karacaoğlan Türkçe’yi şiirlerinde yalın kullanmıştır.
Dünya çapındaki şairlerimizde olan Karacaoğlan’ın “Altın Kafes İdi Benim Durağım” isimli şiiri de yine günümüze kadar ulaşmış şiirlerindendir. Altın Kafes İdi Benim Durağım şiirinin son mısraları ise şöyle;
Der Karacaoğlan yanam alışam
Akam gidem şu sulara karışam
Altın Kafes İdi Benim Durağım Şiiri
> Altın kafes idi benim durağım
Dost elinden yaralandı yüreğim
Evvel yakın idim şimdi ırağım
Felek beni nazlı yârdan ayırdı
> Dostumun yaylası çayır çimendi
Şu şirin dillerden ikrarın verdi
Yeminler eder de ayrılmam derdi
Felek beni nazlı yârdan ayırdı
> Kumaş olam arşın arşın yırtılam
Köle olam çarşılarda satılam
Vadem yetmedi ki ölem kurtulam
Felek beni nazlı yârdan ayırdı
> Der Karacaoğlan yanam alışam
Akam gidem şu sulara karışam
Yol başına gelmiş varam danışam
Felek beni nazlı yârdan ayırdı