Hâsılım yok ser-i kûyunda belâdan gayrı
Azeri Türk divan şairi olan Fuzuli, yüksek 1483 yılında Irak’ta dünyay gelmiş ve 1556 yılında yine Irak’ta vefat etmiştir. Asıl adı Mehmet bin Süleyman olan Fuzuli Türk şiirini oldukça etkilemiştir. Hem Azerice hem Arapça hemde Farsça şiirler yazan Fuzuli’nin şiirlerinde işlenen konular ise Allah’a kavuşma isteği, ilahi aşk, ölüm, toplum, yoksulluk, felsefe ve tabiat.
Bu doğrultuda Fuzuli’nin Gazel şiiri de günümüze kadar ulaşan şiirlerindendir. Gazel şiirinin son mısraları ise şöyle;
Bezm-i aşk içre Fuzûli nice âh eylemeyem
Ne temettu’ bulunur neyde sadâdan gayrı
Gazel Şiiri
> Hâsılım yok ser-i kûyunda belâdan gayrı
Garazım yok reh-i aşkında fenâdan gayrı
> Ney-i bezm-i gamem ey âh ne bulsan yele ver
Oda yanmış kuru cisminde hevâdan gayrı
> Perde çek çehreme hicran günü ey kanlu sirişk
Ki gözüm görmeye ol mâhlikadan gayrı
> Yetti bi-kesliğim ol gayete kim çevremde
Kimse yok çizgine gird-âb-ı belâdan gayrı
> Bozma ey mevc gözüm yaşı habâbın ki bu seyl
Komadı hiç imâret bu binadan gayrı
> Bezm-i aşk içre Fuzûli nice âh eylemeyem
Ne temettu’ bulunur neyde sadâdan gayrı