Halojenlerin Özellikleri – Halojenlerin Fiziksel Kimyasal Atomik Özellikleri
Halojenlerin Özellikleri – Halojenlerin Fiziksel Kimyasal Atomik Özellikleri başlıklı yazımızda sizlere bu konuda detaylı bilgi vermeye çalışacağız. Eğer daha fazla bilgiye ihtiyacınız olursa sitemizde arama yaparak bu bilgilere ulaşabilirsiniz. Şimdi yazımıza geçelim. Bu kısa girişten sonra şimdi konuyu biraz daha detaylandıralım isterseniz.
Atomik Özellikleri
Halojenlerin Özellikleri – Halojenlerin Fiziksel Kimyasal Atomik Özellikleri başlıklı yazımızda biraz daha detaya indiğimizde sizlere şunları aktarabiliriz. Halojenler; periyodik çizelgenin VII A grubunu oluşturan fluor (F), Klor (Cl), Brom (Br), İyot (I) ve Astatin (At), elementlerine verilen addır. Halojen adı Yunanca “tuz oluşturan” anlamına gelir. Bu nedenle Halojenler tuz ailesinin birer üyesidirler. Astatin dışında tümü ametaldir. Yine tümü benzer kimyasalözellik ve kimyasal davranış gösterirler. Metallerle doğrudan birleşerek tuz oluştururlar. Yalnız astatin grupta bulunduğu halde yarı metal olduğundan ve doğada çok az bulunduğundan kuvvetli bir radyoaktif elementtir. Çok aktif elementler olan halojenler, doğada serbest olarak bulunmazlar. Aktiflikleri fluordan başlayarak iyoda doğru azalır. Bileşiklerinden elde edilen verilere göre yerkabuğunun % 0.2’si klor, % 0.1’i fluor, % 0.001’i brom, % 0.001’i iyottur. Brom ve klor bileşikleri suda eridiklerinden büyük ölçüde deniz ve tuzlu göl sularında toplanmışlardır. Halojen ailesi periyodik tablodaki Grup 17’yi (Grup VII veya VIIA) işgal eder ve grup numarası değerlik elektronlarının sayısını belirtir. Halojenler, en dıştaki kabuklarında sekizli kuralını karşılamak ve böylece kararlı bileşikler oluşturmak için başka bir atomdan bir elektron alabilen yedi değerlik elektronuna sahiptir. Büyük reaktiviteleri nedeniyle, halojenler doğada serbest elementler olarak değil, daha çok diyatomik moleküller, örneğin ve olarak bulunur.
Kimya alanına ait Halojenlerin Özellikleri – Halojenlerin Fiziksel Kimyasal Atomik Özellikleri konusu hakkında daha fazla bilgiye sahip olabilirsiniz. Bunun için gerek sitemizden gerekse farklı kaynaklardan araştırma yapabilirsiniz. Yazımıza devam edecek olursak şunları da aktarabiliriz. Şimdi kaldığımız yerden devam edelim. Yazımıza şöyle devam edebiliriz. Periyodik tablodaki satırlardan aşağıya inildiğinde, enerji seviyesi yükselir, ancak elektron konfigürasyonu en üst seviyede olmaz. Florun valans elektron konfigürasyonu , iyotun ‘tir. Çekirdeğin etrafındaki elektron katmanlarının sayısı da flordan klor, bromdan iyota yükselir. Sonuç olarak, atomik yarıçap artar çünkü elektron itilmesinden dolayı daha fazla katman daha fazla yer kaplar. Elektronegatiflik, bir atomun elektronları kendine çekme yeteneğinin bir ölçüsüdür. Genellikle Pauling ölçeğinde ölçülür ve değerler deneysel olarak belirlenir. Florin halojenler arasında en yüksek 3.98 elektronegatifliğe sahiptir ve elektronegatiflik grupta azalır. İyonizasyon enerjisi, bir atomdan bir elektronun uzaklaştırılması için gereken enerji miktarıdır. Element ne kadar elektronegatif olursa, iyonlaşma enerjisi o kadar yüksek olur. Böylece, florin halojen ailesi boyunca en yüksek iyonlaşma enerjisine sahiptir. Son olarak bu konu hakkında geçmişte birçok araştırma yapıldığı gibi bundan sonra da araştırmalar yapılmaya devam edecek ve yeni bilgiler bizlere ulaştırılacaktır. Bilgiyle kalın…