Hz. Zekeriya (a.s.) Tanımı
Zekeriya, İslâm’a göre bir peygamberdir ve soyu Hz. Davud (a.s.)’ın oğlu Hz. Süleyman (a.s.)’a dayanıyordu. Hz. Zekeriya (a.s.)’ın eşi el-Îşâ, Hz. Meryem (a.s.)’ın teyzesi idi. Mâbed’deki İsrailoğullarının din adamları Mâbed’e adanan kızın (Hz. Meryem a.s.) büyütülmesi ve yetiştirilmesi için Hz. Zekeriya (a.s.)’ı seçtiler. Hz. Zekeriya (a.s.), kendisine bir çocuk ihsan edilmesi için Allah’a yalvardı. Duası kabul edildi ve adı Yahya olacak bir çocukla müjdelendi. Hz. Zekeriya (a.s.), bu müjdeye şaşırdı ve çocuğunun olacağı konusundaki müjde ona tekrar vurgulandı. Hz. Zekeriya (a.s.), çocuğun olacağına dair bir işaret dileğinde bulundu ve Allah’ın meleği ona, bir alamet olarak üç gün boyunca konuşamayacağını, sadece insanlarla işaretleşerek iletişim kurabileceğini haber verdi. (kaynak: wikipedia)
Kur’an-ı Kerim’de Hz. Zekeriya (a.s.) Hakkındaki Ayetler Hangileri?
NOT: AYETLERİN TÜRKÇE MEALLERİ, TÜRKİYE CUMHURİYETİ DİYANET İŞLERİ BAŞKANLIĞININ RESMİ İNTERNET SİTESİNDEN ALINMIŞTIR.
Âl-i İmrân Sûresi 37. Ayet; Bunun üzerine Rabbi onu güzel bir şekilde kabul buyurdu ve onu güzel bir şekilde yetiştirdi. Zekeriya’yı da onun bakımıyla görevlendirdi. Zekeriya, onun bulunduğu bölmeye her girişinde yanında bir yiyecek bulurdu. “Meryem, Bu sana nereden geldi?” derdi. O da “Bu, Allah katından” diye cevap verirdi. Zira Allah, dilediğine hesapsız rızık verir.
Âl-i İmrân Sûresi 38. Ayet; Orada Zekeriya Rabbine dua etti: “Rabbim! Bana katından temiz bir nesil bahşet. Şüphesiz sen duayı hakkıyla işitensin” dedi.
Âl-i İmrân Sûresi 39. Ayet; Zekeriya mabedde namaz kılarken melekler ona, “Allah sana, kendisinden gelen bir kelimeyi (İsa’yı) doğrulayıcı, efendi, nefsine hakim ve salihlerden bir peygamber olarak Yahya’yı müjdeler” diye seslendiler.
Âl-i İmrân Sûresi 40. Ayet; Zekeriya, “Ey Rabbim! Bana ihtiyarlık gelip çatmış iken ve karım da kısır iken benim nasıl çocuğum olabilir?” dedi. Allah, “Öyledir, ama Allah dilediğini yapar” dedi.
Âl-i İmrân Sûresi 41. Ayet; Zekeriya, “Rabbim! (çocuğum olacağına dair) bana bir alâmet ver” dedi. Allah da şöyle dedi: “Senin için alâmet, insanlarla üç gün konuşamaman, ancak işaretleşebilmendir. Ayrıca Rabbini çok an, sabah akşam tesbih et.”
En’âm Sûresi 85. Ayet; Zekeriya’yı, Yahya’yı, İsa’yı, İlyas’ı doğru yola erdirmiştik. Bunların hepsi salih kimselerden idi.
Meryem Sûresi 2. Ayet; Bu, Rabbinin, Zekeriya kuluna olan merhametinin anılmasıdır.
Meryem Sûresi 3. Ayet; Hani o Rabbine gizli bir sesle yalvarmıştı.
Meryem Sûresi 4. Ayet; O şöyle demişti: “Rabbim! Şüphesiz kemiklerim gevşedi. Saçım sakalım ağardı. Sana yaptığım dualarda (cevapsız bırakılarak) hiç mahrum olmadım.”
Meryem Sûresi 5/6. Ayetler; “Gerçek şu ki ben, benden sonra gelecek akrabalarım(ın isyankâr olmaların)dan korkuyorum. karım ise kısırdır. Bana kendi tarafından; bana ve Yakub hanedanına varis olacak bir çocuk bağışla ve onu hoşnutluğuna ulaşmış bir kimse kıl!”
Meryem Sûresi 7. Ayet; (Allah şöyle dedi:) “Ey Zekeriyya! Haberin olsun ki biz sana Yahya adlı bir oğul müjdeliyoruz. Daha önce onun adını kimseye vermedik.”
Meryem Sûresi 8. Ayet; Zekeriyya, “Rabbim!” “Hanımım kısır ve ben de ihtiyarlığın son noktasına ulaşmış iken, benim nasıl çocuğum olur?”
Meryem Sûresi 9. Ayet; (Vahiy meleği) dedi ki: “Evet, öyle. (Ancak) Rabbin diyor ki: “Bu bana göre kolaydır. Nitekim daha önce, hiçbir şey değil iken seni de yarattım.”
Meryem Sûresi 10. Ayet; Zekeriyya, “Rabbim, öyleyse bana (çocuğumun olacağına)bir işaret ver”, dedi. Allah da, “Senin işaretin, sapasağlam olduğun halde insanlarla (üç gün) üç gece konuşamamandır” dedi.
Meryem Sûresi 11. Ayet; Derken Zekeriya ibadet yerinden halkının karşısına çıktı. (Konuşmak istedi, konuşamadı) ve onlara “Sabah akşam Allah’ı tespih edin” diye işaret etti.
Enbiyâ Sûresi 89. Ayet; Zekeriya’yı da hatırla. Hani o, Rabbine, “Rabbim! Beni tek başıma bırakma. Sen varislerin en hayırlısısın” diye dua etmişti.