Millikan’ın Yağ Damlası Deneyi Nedir? Nasıl Yapılır? Sonucunun Anlamı
Millikan’ın Yağ Damlası Deneyi Nedir? Nasıl Yapılır? Sonucunun Anlamı başlıklı yazımızda sizlere bu konuda detaylı bilgi vermeye çalışacağız. Eğer daha fazla bilgiye ihtiyacınız olursa sitemizde arama yaparak bu bilgilere ulaşabilirsiniz. Şimdi yazımıza geçelim. Bu kısa girişten sonra şimdi konuyu biraz daha detaylandıralım isterseniz.
Süreç nasıl çalıştı?
Millikan’ın Yağ Damlası Deneyi Nedir? Nasıl Yapılır? Sonucunun Anlamı başlıklı yazımızda biraz daha detaya indiğimizde sizlere şunları aktarabiliriz. 1909’da Robert Millikan ve Harvey Fletcher bir elektronun yükünü belirlemek için yağ damlası deneyi yaptılar. Aşağı doğru olan yerçekimi kuvvetini yukarı çekme ve elektrik kuvvetleri ile dengeleyerek iki metal elektrot arasında küçük yüklü yağ damlacıklarını asılı tuttular. Yağın yoğunluğu biliniyordu, bu nedenle Millikan ve Fletcher damlacık kütlelerini gözlenen yarıçaplarından belirleyebildiler (çünkü yarıçaplardan hacmi ve dolayısıyla kütleyi hesaplayabiliyorlardı). Bilinen elektrik alanını, yerçekimi ve kütle değerlerini kullanarak, Millikan ve Fletcher mekanik dengedeki yağ damlacıkları üzerindeki yükü belirlediler. Deneyi tekrarlayarak, suçlamaların hepsinin temel değerin katları olduğunu doğruladılar. Bu değeri, şu anda kabul edilen C değerinin % 1’i dahilinde Coulombs (C) olarak hesapladılar. Bunun, tek bir elektronun yükü olduğunu öne sürdüler. Aşağıdaki şekilde Millikan’ın yağ damlası deneyinin basitleştirilmiş bir şeması gösterilmektedir. Aparat bir çift metal plaka ve belirli bir tip yağ içermiştir. Millikan ve Fletcher, bir vakum cihazında kullanılmak üzere tasarlananlar gibi son derece düşük buhar basıncına sahip bir yağ kullanmanın en iyisi olduğunu keşfettiler. Sıradan yağ, ışık kaynağının ısısı altında buharlaşarak, yağın kütlesinin deney boyunca değişmesine neden olur.
Fizik alanına ait Millikan’ın Yağ Damlası Deneyi Nedir? Nasıl Yapılır? Sonucunun Anlamı konusu hakkında daha fazla bilgiye sahip olabilirsiniz. Bunun için gerek sitemizden gerekse farklı kaynaklardan araştırma yapabilirsiniz. Yazımıza devam edecek olursak şunları da aktarabiliriz. Şimdi kaldığımız yerden devam edelim. Yazımıza şöyle devam edebiliriz. Paralel bir çift yatay metal plaka boyunca potansiyel bir fark uygulayarak, aralarındaki boşlukta düzgün bir elektrik alanı oluşturuldu. Plakaları birbirinden ayırmak için bir yalıtım malzemesi halkası kullanıldı. Halkaya dört delik açıldı – üçü parlak bir ışıkla aydınlatmak için ve diğeri mikroskoptan izlemek için. Plakaların üzerindeki bir odaya ince bir yağ damlacıkları buğusu püskürtülmüştür. Yağ damlaları, püskürtülürken nozul ile sürtünme yoluyla elektriksel olarak yüklendi. Alternatif olarak, yük bir iyonlaştırıcı radyasyon kaynağı (bir X-ışını tüpü gibi) dahil edilerek indüklenebilir. Son olarak bu konu hakkında geçmişte birçok araştırma yapıldığı gibi bundan sonra da araştırmalar yapılmaya devam edecek ve yeni bilgiler bizlere ulaştırılacaktır. Bilgiyle kalın…