Y İle Başlayan Türkçe Atasözleri
Y ile başlayan Türkçe atasözleri yazımızda Anadolu’da söylenmiş en güzel ve tabi ki en anlamlı sözleri sizlere aktaracağız. Hayatımıza yol gösterecek bu sözleri tabir-i caizse kulaklarınıza küpe edeceksiniz. Çünkü bu atasözleri bir çok insanın hayatına dokunacak türden. Eğer Y İle Başlayan Türkçe atasözleri ile ilgili sizlerinde bildiği atasözleri varsa lütfen bunları bizlerle paylaşın.
Sponsorlu Bağlantılar
Y İle Başlayan Türkçe Atasözleri (Anlamlı ve Güzel Atasözleri)
| Ya evlat bir, ya ocak kör. |
| Ya işten artar, ya dişten. |
| Ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol. |
| Yabancı koyun kenara yatar. |
| Yabancı koyun kenarda yatar. |
| Yağmur rahmet, kar berekettir. |
| Yakın dost hayırsız hısımdan yeğdir. |
| Yalancı kim? İşittiğini söyleyen. |
| Yalancının evi yanmış, kimse inanmamış. |
| Yalancının mumu yatsıya kadar yanar. |
| Yalancıyı kaçtığı yere kadar kovalamalı. |
| Yalanın kemiği yok ki boğazına bata. |
| Yalnız kalanı kurt yer. |
| Yalnız taş, duvar olmaz. |
| Yalnız öküz, çifte koşulmaz. |
| Yalnızlık, Allah’a mahsustur. |
| Yalnızlık Hakk’a mahsustur. |
| Yaman komşu, yaman avrat, yaman at; birinden göç, birin boşa, birin sat. |
| Yanlış da bir nakış. |
| Yanlış hesap Bağdat’tan döner. |
| Yanmış harmanın öşrü alınmaz. |
| Yanık yerin otu tez biter. |
| Yaprağa yapış, atlas olsun; toprağa yapış, altın olsun. |
| Yapı taşı, yapıdan kalmaz. |
| Yar, yıkıldığı gün tozar. |
| Yara, sıcakken sarılır. |
| Yarım elma, gönül alma. |
| Yarım hekim candan eder, yarım hoca dinden eder. |
| Yarına kalan davadan korkma. |
| Yatan öküze yem yok. |
| Yatan ölmez, eceli yeten ölür. |
| Yatsının faziletini güveyden sormalı. |
| Yavaş atın çiftesi pek olur. |
| Yavaş tükürüğün sakala zararı var. |
| Yavuz at yemini artırır. |
| Yavuz hırsız ev sahibini bastırır. |
| Yaz yalan, kış gerçek. |
| Yaz yaz gerek, kış kış. |
| Yaza çıkardık danayı, beğenmez oldu anayı. |
| Yazın araması, kışın taraması olmasa herkes besler mandayı. |
| Yazın gölge hoş, kışın çuval boş. |
| Yazın gölge kovan, kışın karın ovar. |
| Yazın harmana sıçan öküzün kışın yemlikte ağzına gelir. |
| Yazın yanmayan kışın ısınmaz. |
| Yağ ile yavşan, sirke ile tavşan. |
| Yağ yiyen köpek tüyünden belli olur. |
| Yağmur olsa kimsenin tarlasına yağmaz. |
| Yağmur yağsa kış değil mi? Kişi halini bilse hoş değil mi?. |
| Yağmur yağsa kış olur. |
| Yağmur yağsın da varsın kerpiççi ağlasın. |
| Yağmurda düşmanın koyunu, dostun atı satılsın. |
| Yağına kıymayan çöreğini yoz yer. |
| Yaş kesen, baş keser. |
| Yaş yetmiş, iş bitmiş. |
| Yaşa yaşa, gör temaşa. |
| Yaşı at pazarında sorarlar. |
| Yel gelen deliği kapamalı. |
| Yel kayadan ne koparır. |
| Yemeyenin malını yerler. |
| Yemeğin iyisi hazırıdır. |
| Yenenle yanana ne dayanır!. |
| Yengece niçin yan yan gidersin? demişler; serde kabadayılık var. |
| Yenice eleğim, seni nerelere asayım?. |
| Yenliceği yel atmış, götüne diken batmış. |
| Yerdeki yüze basılmaz. |
| Yerdiğin oğlan yer tutar. |
| Yerin kulağı var. |
| Yerinden oynayan yetmiş kazaya uğrar; en küçüğü ölüm. |
| Yerine düşmeyen gelin yerine yerine, boyuna düşmeyen esvap sürüne sürüne eskir. |
| Yerini bilmeyen, yılda bir kat urba eskitir. |
| Yetişemediğin köyün alt tarafında yat. |
| Yeğniyi yel alır, ağır yerinde kalır. |
| Yigit başından devlet ırak değildir. |
| Yiyen bilmez, doğrayan bilir. |
| Yiğidin malı meydandadır. |
| Yiğidin sözü, demirin kertiği. |
| Yiğidin yiğide ekmeği ödünç, kötüye sadaka. |
| Yiğit bin yaşar, fırsat bir düşer. |
| Yiğit ekmeğiyle yiğit beslenir. |
| Yiğit lakabıyla anılır. |
| Yiğit meydanda belli olur. |
| Yiğit, namıyla anılır! “Yiğit, namıyla anılır derler!..” |
| Yiğit yarasına yiğit katlanır. |
| Yiğit yiğide at bağışlar. |
| Yok büyümez, arık büyür. |
| Yoksul ala ata binse, selam almaz. |
| Yoktan yonga çıkmaz. |
| Yol bilen kervana katılmaz. |
| Yol sormakla bulunur. |
| Yol yürümekle, borç ödemekle. |
| Yola yoğurt dökmüş var mı?. |
| Yolcu yolunda gerek. |
| Yoldan giden yorulmaz. |
| Yoldan kal, yoldaştan kalma. |
| Yolundan giden yorulmaz. |
| Yorgun eşeğin çüş canına minnet. |
| Yoğun canı alınmaz. |
| Yularsız ata binilmez. |
| Yularsız deve yedilmez. |
| Yumurtada kıl bitmez. |
| Yumurtadan çıkan yine yumurta çıkarır. |
| Yumurtlayan tavuk bağırgan olur. |
| Yurdun otlusundan kutlusu yeğdir. |
| Yuvayı yapan dişi kuştur. |
| Yuyucunun hakkı eline geçsin de ölü ister cennete gitsin ister cehenneme. |
| Yük altında ancak eşek kalır. |
| Yük altında eşek anırmaz. |
| Yük altında eşek kalır. |
| Yüksek dağın başı dumanlı olur. |
| Yürük ata kamçı olmaz. |
| Yürük ata paha olmaz. |
| Yüz verdik Ali’ye geldi sıçtı halıya. |
| Yüz verme arsız olur, az verme hırsız olur. |
| Yüz yüzden utanır. |
| Yüzü güzel olanın huyu güzel olur. |
| Yüzü güzele kırk günde doyulur; huyu güzele kırk yılda doyulmaz. |
| Yıl uğursuzun. |
| Yılan ne kadar eğri gitse deliğine doğru girer. |
| Yılan sokan uyumuş, aç kalan uyumamış. |
| Yılana yumuşak diye el sunma. |
| Yılanın başı küçükken ezilir. |
| Yılanın sevmediği ot, deliğinin ağzında biter. |
| Yılın eksiğini nisan getirir, nisanın eksiğini yıl getirmez. |
| Yırtıcı kuşun ömrü az olur. |
| Ya aklın erince gücün yetecek, ya aklın ermeyecek dağda gezeceksin! |
| Yağ yiyen köpek tüyünden belli olur. |
| Yağmurlu gün tavuk su içmez. |
| Yalancı kim? İşittiğini söyleyen. |
| Yalancının mumu yatsıya kadar yanar. |
| Yalın varsa karnına, çulun varsa sırtına. |
| Yanan harmanın yerinde ne kalır? |
| Yanık yerin otu tez biter. |
| Yanlış hesap Bağdat’tan döner. |
| Yardımcının yardımcısı olur. |
| Yarım hekim candan, yarım hoca dinden eder. |
| Yaş kesen baş keser. |
| Yavşak büyür bit olur, enik büyür it olur. |
| Yavuz hırsız ev sahibini bastırır. |
| Yazın başı pişenin, kışın aşı pişer. |
| Yazın yediğin hurmalar kışın götünü tırmalar. |
| Yazın eli yaş olanın, kışın ağzı yaş olur. |
| Yazın gölge hoş, kışın çuval boş |
| Yazın gölge kovanın, kışın unu kara olur |
| Yazın pisliği, kışa katık olur |
| Yel esmeyince çöp kımıldamaz! |
| Yemeye hazır dayanmaz. |
| Yenice elek duvarda gerek. |
| Yenilen pehlivan, güreşe doymaz. |
| Yiğidi öldür; hakkını yeme. |
| Yol sormakla bulunur. |
| Yol üstüne bostan ekme el için, kocalıkta (ihtiyarlıkta) avrat alma el için. |
| Yol yürümeyle, borç ödemeyle biter. |
| Yola giden yorulmaz. |
| Yolun otu kelin götü tatlı olur. |
| Yolundan giden yorulmaz. |
| Yolu yordamıyla, ormanı baltayla (geçersin-bitirirsin). |
| Yöğrük at yemini artırır. |
| Yuvarlanan taş, yosun tutmaz. |
| Yük altında ancak eşek (HAMAL)kalır. |
Sponsorlu Bağlantılar