A İle Başlayan Türkçe Atasözleri Nelerdir?
A ile başlayan Türkçe atasözleri ve anlamları yazımızda Anadolu’da söylenmiş en güzel ve tabi ki en anlamlı sözleri sizlere aktaracağız. Hayatımıza yol gösterecek bu sözleri tabir-i caizse kulaklarınıza küpe edeceksiniz. Çünkü bu atasözleri bir çok insanın hayatına dokunacak türden. Eğer A İle Başlayan Türkçe atasözleri ile ilgili sizlerinde bildiği atasözleri varsa lütfen bunları bizlerle paylaşın.
Sponsorlu Bağlantılar
A İle Başlayan Türkçe Atasözleri (Anlamlı ve Güzel Atasözleri)
| Aba vakti aba, yaba vakti yaba alan yanılmaz. |
| Aba vakti yaba, yaba vakti aba. |
| Abanın kadri yağmurda bilinir. |
| Abdal abdalın ne umduğunu, ne bulduğunu ister. |
| Abdal ata binince bey oldum sanır, şalgam aşa girince yağ oldum sanır. |
| Abdal düğünden, çocuk oyundan usanmaz. |
| Abdalın dostluğu köy görününceye kadar. |
| Abdalın karnı doyunca gözü pabucundadır. |
| Abdalın yağı çok olursa gah borusuna çalar, gah gerisine. |
| Acar tazı çullu da belli olur, çulsuz da. |
| Acele giden ecele gider. |
| Acele ile menzil alınmaz. |
| Acele işe şeytan karışır. |
| Acele yürüyen yolda kalır. |
| Aceleci sinek süte düşer. |
| Acemi katır kapı önünde yük indirir. |
| Acemi marangozun talaşı tahtasından çok olur. |
| Acemi nalbant gibi kâh nalına vurur, kâh mıhına. |
| Acemi nalbant kürt eşeğinde dener kendini. |
| Acı acıyı bastırır, su sancıyı. |
| Acı patlıcanı kırağı çalmaz. |
| Acı söz insanı dininden çıkarır, tatlı söz yılanı deliğinden çıkarır. |
| Akacak kan, damarda durmaz. |
| Acıkan doymam, susayan kanmam sanır. |
| Acıkan doyman , susayan kanmam sanır. |
| Acıkan ne olsa yer, acıyan ne olsa söyler. |
| Acıkan yanağından, susayan dudağından belli olur. |
| Acındırırsan arsız, acıktırırsan hırsız olur. |
| Acındırırsan arsız olur; acıktırırsan hırsız olur. |
| Acıyan çok, ama ekmek veren yok. |
| Acı acıyı keser, su sancıyı. |
| Acıklı başta akıl olmaz. |
| Acıkmış kudurmuştan beterdir. |
| Acıyan uyumuş, acıkan uyumamış. |
| Aç ayı oynamaz. |
| Aç aman bilmez, çocuk zaman bilmez. |
| Aç bırakma hırsız edersin, çok söyleme arsız edersin. |
| Aç ayı oynamaz |
| Aç gözünü, açarlar gözünü. |
| Aç ne yemez, tok ne demez. |
| Aç doymam, tok acıkmam sanır. |
| Aç koyma hırsız olur, çok söyleme yüzsüz olur, çok değme arsız olur. |
| Aç koynunda azık durmaz. |
| Aç köpek fırın deler. |
| Aç kurt arslana saldırır. |
| Aç tavuk rüyasında kendini buğday ambarında görür. |
| Aç tokun halinden anlamaz. |
| Aça dokuz yorgan örtmüşler, yine uyuyamamış. |
| Açık yaraya kurt düşmez. |
| Açık ağız aç kalmaz. |
| Açık yerde tepecik kendini dağ sanır. |
| Açılan solar, ağlayan güler. |
| Açın imanı olmaz. |
| Açın karnı doyar gözü doymaz. |
| Açlık ile tokluğun arası bir dilim ekmek. |
| Açtığın kapıyı selamla aç, selamla kapın açılsın! |
| Açtırma kutuyu, söyletme kötüyü. |
| Adım çıkmış dokuza, inmez sekize |
| Ada bana, adayım sana. |
| Adam adam, pehlivan başka adam. |
| Adam adama gerek olmasa her biri bir dağ başında olurdu. |
| Adam adama gerek olur,. |
| Adam adama yük değil, can gövdeye mülk değil. |
| Adam adamdan korkmaz, utanır. |
| Adam adamdır, olmasa da pulu; eşek eşektir, olmasa da çulu. |
| Adam adamı bir kere aldatır. |
| Adam hacı mı olur ulaşmakla Mekke’ye, eşek derviş mi olur taş çekmekle tekkeye?. |
| Adam iş başında belli olur. |
| Adam olacak çocuk bokundan belli olur. |
| Adam olana bir söz yeter. |
| Adam yanıla yanıla, pehlivan yenile yenile. |
| Adamak kolay, ödemek güçtür. |
| Adamakla mal tükenmez. |
| Adamın ahmağı malını över. |
| Adamın iyisi alışverişte belli olur. |
| Adamın kötüsü olmaz, meğer züğürt ola. |
| Adamın yere bakanından, suyun sessiz akanından kork. |
| Adamın yiğitliği, dayısından belli olur! |
| Âdemoğlu hîlebâzdır, kimse bilmez fendini! Her kime rağbet edersen, sakın andan kendini. |
| Ağaca da çıksa pabucu yerde kalmaz Tarif edilen kişinin hem kurnaz, hem de tedbirli olduğunu ima eder. |
| Ağaç düşse de yakınına yaslanır. |
| Ağaç ne kadar uzasa göğe ermez. |
| Ağaçtan maşa olmaz. |
| Ağacın iyisi özünden, Yiğidin iyisi sözünden olur. Karacoğlan’dan alınmıştır. |
| Ah alan onmaz. |
| Ahali isterse padişahı tahttan indirir. |
| Ahlatın iyisini ayılar yer. |
| Ahmak gelin yengeyi halayığı sanır. |
| Ahmak misafir ev sahibini ağırlar. |
| Ahmağa yüz, abdala söz vermeye gelmez. |
| Ak akçe kara gün içindir. |
| Ak curun akmazsa kara curun kol gibi. |
| Ak göt geçit başında belli olur. |
| Ak gün ağartır, kara gün karartır. |
| Ak koyun ak bacağından, kara koyun kara bacağından asılır. |
| Ak koyun kara koyun geçit başında belli olur. |
| Ak koyunu gören, içi dolu yağ sanır. |
| Ak koyunu kara kuzusu da olur. |
| Ak koyunun kara kuzusu da olur. |
| Ak köpeğin pamuk pazarına zararı vardır. |
| Ak şeker, kara şeker, bir damar soya çeker. |
| Akacak kan damarda durmaz. |
| Akan su yosun tutmaz. |
| Akan çay her zaman kütük getirmez. |
| Akara kokara bakma, çuvala girene bak. |
| Akarı, kokarını geçer derler! |
| Akarsu pislik tutmaz. |
| Akarsu çukurunu kendi kazar. |
| Akarsuya inanma, eloğluna dayanma. |
| Akıl kazanına şans kepçesi (kepçe-i ikbal) gerek. |
| Akıllı adam kendi işini kendisi görendir. |
| Akıllı adam bildiğini söylemez; salak adam söylediğini bilmez. |
| Akıllı düşmandan değil; salak dosttan kork. |
| Akıllı düşünene kadar, deli kızını everir! |
| Akıllı görgüyü görgüsüzden öğrenir. |
| Akıllı her an çalışır, salak gün gelir çalışır. |
| Akıllı sohbetinden salak gülmesinden anlaşılır. |
| Akıllı bilgi bilir; kurnaz ortamı bilir. |
| Akıllı bir kez aldanır. |
| Akıllı sır saklar; aptal sır verir. |
| Akıllı sözünü aptala söyletir. |
| Akıllı tez kocar. |
| Akla gelmeyen başa gelir. |
| Aklına geleni işleme, her ağacı taşlama. |
| Akmasa da damlar. |
| Akrabanın akrabaya akrep etmez ettiğini. |
| Aksak eşekle yüksek dağa çıkılmaz. |
| Aktan kara kalktı mı. |
| Akça akça kazanır; fakir yol teper. Akça akıl öğretir, don yürüyüş. |
| Akçanın iyisi kesede duran, bahçanın iyisi eve yakın olan. |
| Akı karası geçitte belli olur. |
| Akıl adama sermaye. |
| Akıl akıldan üstündür. |
| Akıl akıldan, don yağı pekmezden (olur). |
| Akıl için tarik birdir. |
| Akıl olmayınca ne yapsın sakal?. |
| Akıl ortak ortak, mal ortağı kaypak. |
| Akıl para ile satılmaz. |
| Akıl yaşta değil, baştadır. |
| Akıl yiğide sermayedir. |
| Akılları pazara çıkarmışlar, herkes yine kendi aklını almış. |
| Akıllı, söylemeden düşünür, akılsız düşünmeden söyler. |
| Akıllı düşman, akılsız dosttan hayırlıdır. |
| Akıllı düşününceye kadar deli oğlunu everir. |
| Akıllı köprü arayıncaya dek deli suyu geçer. |
| Akıllı olsa her sakallı kişi, sakallılara danışırlardı her işi. |
| Akılsız başın cezasını ayaklar çeker. |
| Akılsız iti yol kocatır. |
| Akılsız kafanın, ayak çeker zahmetini |
| Akılsız kasabın gerisine kaçar masadı. |
| Akılsız köpeği yol kocatır. |
| Akıntıya kürek çekilmez. |
| Akşama karşı gitme, tana karşı yatma. |
| Akşamdan sonra gelene ya lepe, ya sopa! |
| Akşamın hayrından, sabahın şerri |
| Akşamın hayrından sabahın şerri iyidir. |
| Akşamın işine gündüz gülermiş… |
| Al elmaya taş atan çok olur. |
| Al giyen aldanmaz. |
| Al gömlek gizlenemez. |
| Al gününde al; ver gününde ver. |
| Al ile arslan tutulur, güç ile sıçan tutulmaz. |
| Al kaşağıyı gir ahıra, yarası olan gocunur. |
| Al malın iyisini, çekme kaygısını. |
| Ala bakan iki bakar. |
| Ala keçi her vakit püsküllü oğlak doğurmaz. |
| Alacağını alamayan, vereceğini veremez! |
| Alacakla verecek ödenmez. |
| Alacağım olsun da alakargada olsun. |
| Aleme cellat lazım; senin olman ne lazım?. |
| Alet işler, el övünür. |
| Ali Fakı’yı arayıp lafı üstüne taratma! |
| Alim ile eyle ülfet, alırsın mertebe! Cahil ile etme sohbet, dönersin merkebe!. |
| Alim ile sohbet etmek lal-ü mercan, incidir; Cahil ile sohbet etmek günde bin can incitir. |
| Alim unutmuş, kalem unutmamış. |
| Alim unutur, kalem unutmaz! |
| Allah’tan umut kesilmez. |
| Allah’ın bildiği kuldan saklanamaz. |
| Allah’ın ondurmadığını; Peygamber sopa ile kovar. |
| Allah balmumu yakana balmumu, yağmumu yakana yağmumu verir. |
| Allah bilir ama kul da sezer. |
| Allah dağına göre kar verir. |
| Allah dokuzda verdiğini sekizde almaz. |
| Allah doğrunun yardımcısıdır. |
| Allah fukarayı sevindirmek isterse önce eşeğini yitirtir, sonra buldurur. |
| Allah gümüş kapıyı kaparsa altın kapıyı açar. |
| Allah isterse bir kulun işini, mermere geçirir dişini; istemezse işini, muhallebi yerken. |
| Allah kardeşi kardeş yaratmış, kesesini ayrı yaratmış. |
| Allah kulundan geçmez. |
| Allah kulunu kısmeti ile yaratır. |
| Allah sağ eli sol ele muhtaç etmesin. |
| Allah sevdiğine dert verir. |
| Allah son gürlüğü versin. |
| Allah uçamayan kuşa alçacık dal verir. |
| Allah var. Gam yok. |
| Allah verince kimin oğlu, kimin kızı demez. |
| Allah verirse el getirir, sel getirir, yel getirir. |
| Allah’ın verdiği canı, sadece Allah alır! |
| Allı yelek, pullu yelek; gömlek yok canfes neye gerek?. |
| Alma alı, sat yağızı, bin doruya, besle kırı. |
| Alma alı, satma kırı, ille doru, ille doru; yağızın da binde biri. |
| Alma mazlumun ahını, çıkar aheste aheste. |
| Alma mazlumun ahını! Çıkar aheste aheste! |
| Alma yetimin ahını! Çıkar aheste aheste. |
| Alma sarı, satma sarı, kapındaysa tutma sarı. |
| Alma soysuzun kızını, sürer anası izini. |
| Almadan vermek, Allah’a mahsus. |
| Almadığın hayvanı kuyruğundan tutma. |
| Alna yazılan başa gelir. |
| Alt değirmen güçlü akar. |
| Altı olur, yedi olur, hep Allah’ın dediği olur. |
| Altın anahtar her kapıyı açar. |
| Altın ateşte, insan mihnette belli olur. |
| Altın eli bıçak kesmez. |
| Altın eşik, gümüş eşiğe muhtaç olur. |
| Altın kepeğe muhtaç. |
| Altın leğenin kan kusana ne faydası var?. |
| Altın pas tutmaz,. |
| Altın tasın, kan kusana faydası olmaz! |
| Altın yerde paslanmaz, taş yağmurdan ıslanmaz. |
| Altın yere düşmekle pul olmaz. |
| Altının kıymetini sarraf bilir. |
| Alçacık eşeğe herkes biner. |
| Alçak at binmeye kolay, öksüz çocuk dövmeye kolay. |
| Alçak uçan yüce konar, yüce uçan alçak konar. |
| Alçak yer yiğidi hor gösterir. |
| Alçak yerde tepecik kendisini dağ sanır. |
| Alçak yerde yatma sel alır, yüksek yere yatma yel alır. |
| Aldım kızınızı, görmeyeyim yüzünüzü! |
| Alışmadık götte don durmaz. |
| Alışmış kudurmuştan beterdir. |
| Alışmış kursak, bulamacını ister. |
| Aman diyene kılıç kalkmaz. |
| Amca baba yarısı. |
| Amcam dayım herkesten aldım payım. |
| An beni bir kozla, o da çürük çıksın. |
| Ana, yürekten yana. |
| Ana besler hurmayla, eloğlu karşılar yarmayla. |
| Ana gezer, kız gezer, ala dana ev bozar. |
| Ana gezer, kız gezer; bu çeyizi kim düzer?. |
| Ana gibi yar olmaz, Bagdat gibi diyar olmaz. |
| Ana hakkı Tanrı hakkı. |
| Ana ile kız, helva ile koz. |
| Ana kızına taht kurar, kız bahtı kocadan arar. |
| Ana kızına taht kurmuş, baht kuramamış. |
| Ana yılan, sözü yalan, karı çiçek, sözü gerçek. |
| Anaç tavuğun bastığı cücük, ölmezmiş. Anadan olur daya, hamurdan olur maya. |
| Anahtar doğruyadır. |
| Analı kuzu, kınalı kuzu. |
| Analık usta, yumağı ufak yapar; çocuklar usta, ekmeği çifte kapar. |
| Anam babam kesem, elimi soksam yesem. |
| Anamın adı! Ağzımın tadı (kızım)! |
| Anamın öleceğini bilseydim kulağı dolu darıya satardım. |
| Anan güzel idi, hani yeri, baban zengin idi, hani evi. |
| Ananın bahtı kızına. |
| Ananın bastığı yavru incinmez. |
| Ananın çıktığı dala kızı salıncak kurar. |
| Anasına bak kızını al, kenarına bak bezini al. |
| Anasına bak kızını al, kıyısına bak bezini al! |
| Anayı kızdan ayıran para. |
| Anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna az. |
| Aptal ata binerse bey oldum sanır, şalgam aşa girerse yağ oldum sanır. |
| Aptala malum olur. |
| Aptala malum olur! |
| Ar dünyası değil, kar dünyası. |
| Ar yılı değil, kar yılı. |
| Araba devrilince yol gösteren çok olur. |
| Araba ile tavşan avlanmaz. |
| Arabanın ön tekerleği nereden geçerse art tekerleği de oradan geçer. |
| Arayan Mevlasını da bulur, belasını da. |
| Ardıcın közü olmaz, yalancının sözü olmaz. |
| Ardında yüz köpek havlamayan kurt, kurt sayılmaz. |
| Arife tarif gerekmez. |
| Arife günü aşa ne, bayram günü tıraşa ne?. |
| Arife günü yalan söyleyenin bayram günü yüzü kara çıkar. |
| Arka gerektir arka, ya utana ya korka. |
| Arkadaşını söyle, kim olduğunu söyleyeyim. |
| Armudu soy ye, elmayı say ye. |
| Armudun önü, kirazın sonu. |
| Armutun iyisini ayılar yer. |
| Arpa eken buğday biçmez. |
| Arpa samanıyla, kömür dumanıyla. |
| Arpa unundan kadayıf olmaz. |
| Arpa verilmeyen at, kamçı zoruyla yürümez. |
| Arpacıya borç eden, ahırını tez satar. |
| Arslan kocayınca sıçan deliği gözetir. |
| Arslan kükrerse atın ayağı kösteklenir. |
| Arslan postunda, gönül dostunda. |
| Arslan yatağından bellidir. |
| Arsız neden arlanır, çul da giyer sallanır. |
| Arsızın yüzüne tükürmüşler, yağmur yağıyor demiş. |
| Arı, bal alacak çiçeği bilir. |
| Arı, bey olan kovana üşer. |
| Arı bal alacak çiçeği bilir. |
| Arı gibi eri olanın dağ kadar yeri olur. |
| Arı kızdıranı sokar. |
| Arıca etek, kuruca yatak. |
| Arık arınır, ad arınmaz. |
| Arık ata kuyruğu yüktür. |
| Arık etten yağlı tirit olmaz. |
| Arık öküze bıçak çalınmaz. |
| Arşın malı kantar ile satılmaz. |
| Asil ile taş taşı, bedasıl ile yeme aşı. |
| Asil azmaz, bal kokmaz, kokarsa yağ kokar aslı katıktır (ayrandır). |
| Asıl azmaz bal kokmaz, kokarsa yağ kokar! |
| Aslan kükrerse atın ayağı kösteklenir. |
| Aslan kükrerse beygir titrer. |
| Aslan yattığı yerden belli olur. |
| Aslını saklayan haramzadedir. |
| Astar bol olmayınca yüze gelmez. |
| Asıl ara, soy ara, bulamazsan ne çare. |
| Asıl azmaz, bal kokmaz;. |
| Aslandan aslan doğar! İyi fıtratlının neslinden yine asil nesiller türer. |
| Aşkın gözü kördür. |
| At, adımına göre değil, adamına göre yürür. |
| At arıklıkta, yiğit gariplikte. |
| At at oluncaya kadar sahibi mat olur. |
| At beslenirken, kız istenirken. |
| At binicisini tanır. |
| At, biniciyi tanır!.. |
| At bulunur meydan bulunmaz, meydan bulunur at bulunmaz. |
| At ile avrat yiğidin bahtına. |
| At kaçmaz, et kaçar. |
| At kudümüy yurt kudümü, avrat kudümü. |
| At sahibine göre eşer. |
| At yedi günde, it yediği günde. |
| At yedi günde, it yediği günde unutur. |
| At yiğidin yoldaşıdır. |
| At ölür, itlere bayram olur. |
| At ölür meydan kalır, yiğit ölür şan kalır. |
| Ata arpa, yiğide pilav. |
| Ata binen nalını, mıhını arar. |
| Ata binersen Allah’ı, attan inersen atı unutma. |
| Ata da soy gerek, ite de. |
| Ata dost gibi bakmalı, düşman gibi binmeli. |
| Ata dostu oğla mirastır. |
| Ata eyer gerek, eyere er gerek. |
| Ata malı mal olmaz, kendin kazanmak gerek. |
| Atalar sözünü tutmayanı yabana atarlar. |
| Atalar çıkarayım der tahta, döner dolanır gelir bahta. |
| Ataların sözü Kura’a girmez; ama yanınca yürür. |
| Atasını tanımayan Allah’ını tanımaz. |
| Ateş alev ile söndürülmez. |
| Ateş demekle ağız yanmaz. |
| Ateş düştüğü yeri yakar. |
| Ateş düzene girdi hamur bitti, işler düzene girdi ömür bitti. |
| Ateş olmayan yerden duman çıkmaz. |
| Ateşe yakın olan, ısınır! |
| Atı zorla çeşmeye götürürsün ama, zorla su içiremezsin! |
| Atlar nallanırken kurbağa ayağını uzatmaz,. |
| Atlar tepişir, arada eşekler ezilir. |
| Atlı kaçar, kaçar; yaya arkasına ne düşer?. |
| Atlıya saat olmaz. |
| Atta, avratta uğur vardır. |
| Atta karın, yiğitte burun. |
| Attığın taş, ürküttüğün kurbağaya değse bari! |
| Attığın taş ürküttüğün kuşa değmez. |
| Atılan ok geri dönmez. |
| Atım tepmez, itim kapmaz deme. |
| Atın bahtsızı arabaya düşer. |
| Atın dorusu, yiğidin delisi. |
| Atın varken yol tanı ağan varken el tanı. |
| Atın ölümü arpadan olsun. |
| Atın ürkeği, yiğidin korkağı. |
| Atına bakan ardına bakmaz. |
| Av avlanmış, tav tavlanmış. |
| Av avlayanın, kemer bağlayanın. |
| Av köpeği avdan kalmaz. |
| Av vuranın değil alanın. |
| Ava gelmez kuş olmaz, başa gelmez iş olmaz. |
| Ava giden avlanır. |
| Avcı ne kadar al bilse, ayı o kadar yol bilir. |
| Avcı ne kadar hile bilse, ayı o kadar yol bilir. |
| Avradı boşayan topuğuna bakmaz. |
| Avradı eri saklar, peyniri deri. |
| Avrat malı, kapı mandalı. |
| Avrat var, arpa unundan aş yapar; avrat var, buğday unundan keş yapar. |
| Karı vardır arpa ununu aş eder |
| Avrat var ev yapar, avrat var ev yıkar. |
| Ay görmüşün yıldıza minneti yoktur. |
| Ay var yılı besler, yıl var ayı beslemez. |
| Ay ışığında ceviz silkilmez. |
| Ayak almadık taş olmaz, başa gelmedik iş olmaz. |
| Ayaklar baş, başlar ayak oldu. |
| Ayağı yürüten baştır. |
| Ayağında donu yok, fesleğen takar başına. |
| Ayağını sıcak tut, başını serin; gönlünü ferah tut düşünme derin. |
| Ayağını yorganına göre uzat. |
| Ayağının bastığı yerde ot bitmez. |
| Ayda bir gel dostuna, kalksın ayak üstüne; günde bir gel dostuna, yatsın sırtı üstüne. |
| Ayrandan aşağı katık olmaz. |
| Ayranı yok içmeye, tahtıravanla gider sıçmaya. |
| Ayranım ekşidir diyen olmaz. |
| Ayvaz kasap hepsi bir hesap. |
| Ayyar tilki art ayağından tutulur. |
| Ayı akım, kirpi yumuşağım demiş. |
| Ayı gördüm, yıldıza itibarım yok. |
| Ayı görmeden bayram etme. |
| Ayı sevdiği yavrusunu hırpalar. |
| Ayın on beşi karanlık, on beşi aydınlıktır. |
| Ayıpsız yar arayan kalır. |
| Ayıyı fırına atmışlar, yavrusunu ayağının altına almış. |
| Az ada, çok öde. |
| Az ateş çok odunu yakar. |
| Az el aş kotarır , çok el iş kotarır. |
| Az kaz, uz kaz, boyunca kaz. |
| Az mal kan yutturur, çoğu birbirini güttürür. |
| Az olsun, uz olsun. |
| Az söyle, çok dinle. |
| Az tamah çok ziyan getirir. |
| Az veren candan, çok veren maldan. |
| Az yiyen az uyur, çok yiyen güç uyur. |
| Aza demişler, nereye. |
| Aza kanaat etmeyen çoğu hiç bulamaz. |
| Aza sormuşlar nereye, çoğun yanına demiş. |
| Azı karar! Çoğu zarar! Ortası yarar! ( |
| Azıcık ağrıya aş bastırır. |
| Azıksız yola çıkanın iki gözü el torbasında kalır. |
| Aç, yanından kaç. |
| Aç aman bilmez, çocuk zaman bilmez. |
| Aç anansa da kaç. |
| Aç arslandan tok domuz yeğdir. |
| Aç at yol almaz, aç it av almaz. |
| Aç ayı oynamaz. |
| Aç aç ile yatınca arada dilenci doğar. |
| Aç domuz darıdan çıkmaz. |
| Aç doymam, tok acıkmam sanır. |
| Aç elini kora sokar. |
| Aç esner, aşık gerinir. |
| Aç gezmekten tok ölmek yeğdir. |
| Aç gezmektense tok ölmek yeğdir. |
| Aç gözünü, açarlar gözünü. |
| Aç ile dost olayım diyen peşin karnını doyursun. |
| Aç ile eceli gelen söyleşir. |
| Aç karın katık istemez. |
| Aç kurt arslana saldırır. |
| Aç kurt yavrusunu yer. |
| Aç köpek fırın deler. |
| Aç ne yemez, tok ne demez. |
| Aç tavuk kendini arpa ambarında sanır. |
| Aç tavuk kendini buğday ambarında sanır. |
| Aç yar onda sarpın kurcalanmaz. |
| Aç ölmez, gözü kararır; susuz ölmez, benzi sararır. |
| Aça kuru ekmek bal helvası gibi gelir. |
| Açlık ile tokluğun arası yarım yufka. |
| Açma sırrını dostuna, o da söyler dostuna. |
| Açtırma kutuyu, söyletme kötüyü. |
| Açık göte herkes tükürür. |
| Açık kaba it değer. |
| Açık yaraya tuz ekilmez. |
| Açılan solar, ağlayan güler. |
| Açın gözü ekmek teknesinde olur. |
| Açın imanı olmaz. |
| Açın koynunda ekmek durmaz. |
| Açın kursağına çörek dayanmaz. |
| Ağa borç eder, uşak harç. |
| Ağaca balta vurmuşlar “sapı bedenimden” demiş. |
| Ağaca balta vurmuşlar sapı bedenimden demiş. |
| Ağaca dayanma kurur dayanma ölür. |
| Ağaca çıkan keçinin dala bakan oğlağı olur. |
| Ağacı kurt, insanı dert yer. |
| Ağacın kurdu içinde olur. |
| Ağalık vermekle, yiğitlik vurmakla. |
| Ağanın alnı terlemezse ırgatın burnu kanamaz. |
| Ağanın gözü, yiğidin sözü. |
| Ağanın gözü ata tımardır. |
| Ağanın gözü öküzü semiz eder. |
| Ağaran baş, ağlayan göz gizlenmez. |
| Ağaç, meyvesi olunca başını aşağı salar. |
| Ağaç ağaç içinde büyür. |
| Ağaç, dalıyla gürler! |
| Ağaç yaprağıyla gürler. |
| Ağaç yaş iken eğilir. |
| Ağaç yaşken eğilir. |
| Ağaca çıksa pabucu yerde kalmaz. |
| Ağaçtan maşa, aptaldan paşa olmaz. |
| Ağlama ölü için, ağla deli için. |
| Ağlamakla yar ele girmez. |
| Ağlamayan çocuğa meme vermezler. |
| Ağlarsa anam ağlar, başkası yalan ağlar. |
| Ağlatan gülmez. |
| Ağlayanın malı gülene hayır etmez. |
| Ağrılarda göz ağrısı, her kişinin öz ağrısı. |
| Ağrısız baş mezarda gerek. |
| Ağustosta beyni kaynayanın zemheride kazanı kaynar. |
| Ağustosta gölge kovan, zemheride karnın ovar. |
| Ağustosta yatanı zemheride büğelek tutar. |
| . Ağustos’tan sonra ekilen darıdan, bal vermeyen arıdan, sabah erkeğinden sonra kalkan karıdan hayır gelmez! |
| Ağustosun 15’inden sonra ere kaftan, ata çul. |
| Ağustosun yarısı yaz, yarısı kıştır. |
| Ağzı eğri, gözü şaşı ensesinden belli olur. |
| Ağzın karnından büyük olmasın. |
| Ağzına bir zeytin verir, altına tulum tutar. |
| Ağzına tat bulaşanın gözü pekmez tutumundadır. |
| Ağılda oğlak doğsa, dere boyunda otu biter. |
| Ağılda oğlak doğsa ovada otu biter. |
| Ağır git ki yol alasın. |
| Ağır ol batman gel. |
| Ağır otur ki bey desinler. |
| Ağır taş batman döver. |
| Ağır yongayı yel kaldırmaz. |
| Ağırlık altın kale, hafiflik başa bela. |
| Ağız büzülür, göz süzülür, ille burun, ille burun. |
| Ağız yer yüz utanır. |
| Ağızdan burun yakın, kardeşten karın. |
| Aş taşarsa çömçenin değeri kalmaz. |
| Aş taşınca kepçeye paha olmaz. |
| Aş tuz ile, tuz oran ile. |
| Aşk ağlatır, dert söyletir. |
| Aşk başa gelirse akıl baştan çıkar. |
| Aşk olmayınca meşk olmaz. |
| Aşure yemeye giden kaşığını taşır. |
| Aşı pişiren yağ olur, gelinin yüzü ağ olur. |
| Aşık alemi kör, dört yanını duvar sanır. |
| Aşık daima bey oturmaz. |
| Aşını, eşini, işini bil. |
| Aşığın gözü kördür. |
| Abdal abdalın ne umduğunu, ne bulduğunu ister. |
| Abdal ata binmiş bey oldum sanmış. |
| Abdal düğünden, çocuk oyundan usanmaz. |
| Abdala “kar yağıyor” demişler, “titremeye hazırım” demiş. |
| Abdalın arkadaşlığı yol görününceye kadardır. |
| Abdalın karnı doyunca gözü pabucundadır. |
| Abdestsiz sofuya namaz dayanmaz. |
| Adam adamdır olmasa da pulu, eşek eşektir olsa da çulu. |
| Adam eşeğinden, kadın döşeğinden belli olur. |
| Adam kıtlığında keçiye Abdurrahman Çelebi derler. |
| Adam olana bir söz yeter. |
| Adam sandık eşeği, altına serdik döşeği. |
| Adam sandım eşeği, alnıma çarptı daşşağı! |
| Adam yenilmekle marifetli olur, yanılmakla alim. |
| Adamak kolay, ödemek güçtür. |
| Adamakla mal mı tükenir? |
| Adamın iyisi iş başında belli olur. |
| Adı çıkacağına canı çıksın. |
| Adı çıktı dokuza, inmez sekize. |
| Ağaç ne kadar meyve verirse, dalı o kadar yere eğilir. |
| Ağaç ne kadar uzarsa uzasın göğe değmez. |
| Ağaç ne kadar yüksek olsa da yaprakları yere düşer. |
| Ağaç ucuna yel değer, güzel kişiye söz değer. |
| Ağaç yaşken eğilir. |
| Ağaca balta vurmuşlar “sapı bendendir” demiş. |
| Ağacın kurdu içinde olur |
| Ağaca beşikten mezara kadar muhtacız. |
| Ağaca çıkan keçinin dama çıkan oğlağı olur. |
| Ağaca çıkan keçinin dala bakan oğlağı olur. |
| Ağaca dayanma çürür, insana güvenme ölür. |
| Ağacı kurt, insanı dert bitirir. |
| Ağaçlı köyü su basmaz. |
| Ağaçsız memleket duvaksız geline benzer. |
| Ağaçtan maşa, aptaldan paşa olmaz. |
| Ağaran baş, ağlayan göz gizlenmez. |
| Ağır baş iyidir, yenlik olsa uçar. |
| Ağır git ki yol alasın. |
| Ağır kazan geç kaynar. |
| Ağır otur, batman götür. |
| Ağır taş batman döver. |
| Ağır taş yerinden oynamaz. |
| Ağız yemeyince yüz utanmaz. |
| Ağlama ölü için, ağla deli için. |
| Ağlamayan çocuğa meme vermezler. |
| Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar. |
| Ağlayak da gözden mi olak?’. |
| Ağrısız baş mezarda olur. |
| Ağustos ayında beyni kaynayanın, zemheride (Zahmarıda) kazanı kaynar. |
| Ağustosta beynin kaynasın, kışın da tencere kaynasın. |
| Ağzı açık ayran delisi. |
| Ağzına bir zeytin verir, ardına tulum tutar. |
| Ağzından bal akıyor. |
| Ah alan unmaz, ah yerde kalmaz. |
| Ak gün ağartır‚ kara gün karartır. |
| Ak ile kara dere kenarında belli olur. |
| Ak köpeğe koyun diye sarılma. |
| Akan su, pis tutmaz. |
| Akçe bulsam, çıkı yok. |
| Akıl, akıldan üstündür. |
| Akıl para ile satılmaz. |
| Akıl yaşta değil baştadır. |
| Akıl yiğide sermayedir. |
| Akılı olmayana neylesin sakal, kayışı tarladan götürür çakal. |
| Akıllı düşman, akılsız dosttan hayırlıdırVikisözlüğe bağlantı |
| Akıllı düşünene kadar, deli oğlunu evermiş, torunu olmuş. |
| Akıllı olan katar katar yer, akılsız olan satar satar yer. |
| Akılsız başın cezasını ayaklar çeker. |
| Akılsız köpeği yol kocatır. |
| Akılsızın şaşkını beyaz giyer kış günü. |
| Akıllı deliye söyletirmiş! |
| Akıntıya kürek çekme, kurak yere ekin ekme. |
| Alet işler el övünür, talih işler kul övünür! |
| Alışkın olmayan götte don durmaz! |
| Alışmış, kudurmuştan beterdir!. |
| Allah yolu yolsuza düşürmesin |
| Alma yetimin ahını! Çıkar aheste aheste. |
| Altın, yere düşmekle pul olmaz’ |
| Anam babam kesem!.. Elimi soksam soksam yesem. |
| Anasına bak kızını al, kıyısına bak bezini al! |
| Anası ölen hanım olur, babası ölen bey olur. |
| Aptal ata binince bey oldum sanır |
| Akranıyla konuşmayanın sesi, semadan gelir. |
| Akşam gelen misafirin, yiyeceği bulgur sıkısı, yatacağı ahır sekisi. |
| Akşamın hayrından sabahın şerri iyidir. |
| Al elmaya taş atan çok olur. |
| Al malın iyisini çekme kaygısını. |
| Al yakışırken, el bakışırken. |
| Alacağın bir iğne, çeliğin okkasını orantıya vurursun |
| . Alçak tavuk kendini ferik gösterir. |
| Alim unutmuş, kalem unutmamış. |
| Allah aptala eşeğini kaybettirir, sonra buldurup sevindirir(miş). |
| Allah dağına göre kar verir. |
| Allah şaşırttı mı, dayıya hala dedirtirmiş. |
| Allı yelek, pullu yelek, canfes neye gerek? |
| Alma el kızının ahını, gökten indirir şahini. |
| Alma mazlumun ahını, gökden indirir şahını |
| Almadan vermek Allah’a mahsustur. |
| Almak kolay ödemek zordur. |
| Altın anahtar, her kapıyı açar. |
| Altın eşik, ağaç eşiğe muhtaçtır. |
| Altın kılıç demir kapıyı açar. |
| Altının değerini sarraf bilir. |
| Ana gibi yar Bağdat gibi diyar olmaz. |
| Anan gibi saç büyüteceğine, baban gibi bıyık büyüt. |
| Anan turp, baban şalgam, sen içinde gülbe şeker. |
| Ananın bastığı yavru incinmez. |
| Ananın bastığı yerde yavru ölmez. |
| Anasına bak kızını al, astarına bak bezini al. |
| Anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna az. |
| Aptalın karnı doyunca gözü yolda olur. |
| Ar gözden, kâr yüzden anlaşılır. |
| Ar namus hak getire. |
| Arap eli öpmek, dudak karartmaz. |
| Arayan belasını da devasını da bulur. |
| Arayan bulur, inleyen ölür. |
| Arayan Mevla’sını da bulur, belasını da… |
| Arefe günü yalan söyleyenin, bayram günü yüzü kara çıkar. |
| Arı bal yapacak çiçeği bilir. |
| Arı kahrını çekmeyen balın kadrini ne bilir. |
| Arı satmış namusu tell&arirc;la vermiş. |
| Arkadaş dediğinin gölgesinde suç işlenir. |
| Arkadaşını söyle ki, sana kim olduğunu söyleyeyim. |
| Arkalı it kurdu boğar. |
| Armudu sapıyla, üzümü çöpüyle, pekmezi küpüyle. |
| Armudun iyisini ayılar yermiş. |
| Arpa eken darı biçmez. |
| Arpa ekip buğday bekleme. |
| Aslan yattığı yerden belli olur. |
| Aslı neyse nesli odur. |
| Aslına çekmeyen haramzadedir. |
| Aslında olan tırnağına getirir. |
| Aslını inkâr eden haramzâdedir. |
| Aslını inkar eden, haramzade olur |
| Aslını inkâr edenin nesli gevşek olur. |
| Asılmış adamın evinde ipten söz edilmez. |
| Aş kaşık ile, iş keşik ile. |
| Aş sabahın iş sabahın. |
| Aşağı tükürsen sakal, yukarı tükürsen bıyık. |
| Aşk olmayınca meşk olmaz. |
| At alırsan yazın, deve alırsan güzün, avrat alırsan gezin ha gezin. |
| At binenin kılıç kuşananındır. |
| At ile avrat yiğidin ikbalindendir. |
| At karnından yiğit burnundan bellidir. |
| Atlar tepişir olan eşeklere olur. |
| At olacak tay yürüyüşünden belli olur. |
| At ölür itlere bayram olur. |
| At ölür meydan kalır, yiğit ölür şan kalır |
| At ver hasım ol, kız ver hısım ol. |
| At yedi günde, it yediği günde unutur. |
| At, sahibine göre kişner. |
| Ata binmek bir ayıp, inmek iki ayıp. |
| Ata et, ite ot verilmez. |
| Ata sözü tutmayan, uluya uluya kalır. |
| Ateş düştüğü yeri yakar. |
| Ateş ile barut bir arada olmaz. |
| Ateş olmayan yerden duman çıkmaz. |
| Atın iyisine doru, yiğidin iyisine deli derler |
| Atlıya selam kelam, eşekliye sonra gine gelem |
| Atı alan Üsküdar’ı geçti. |
| Atımın anlı sakar, lakabını ele takar. |
| Atın iyisi arkadan gelmez. |
| Atlar tepişirken arada eşekler ezilir. |
| Atlı, itli sığmış, bir çocuk sığmamış. |
| Attan düşen kaba döşek, eşekten düşen kazma kürek. |
| Attan düşen ölmez, eşekten düşen ölür. |
| Attan indi eşeğe bindi. |
| Attığın taş ürküttüğün kuşa değmez. |
| Avradı er zapt etmez, ar zapt eder. |
| Ay bozmaz, süt kokmaz. Kokarsa ayran kokar, çünkü aslı süttür. |
| Ayağa değmedik taş, başa gelmedik iş olmaz. |
| Ayağın sığmayacağı yere baş sokulmaz. |
| Ayağını yorganına göre uzat. |
| Aydan gelen halı üstüne, günde gelen kül üstüne. |
| Avcı ne kadar hile bilse, ayı o kadar yol bilir. |
| Avcı nanca al bilse; ayı onca yol bilir. |
| Avradın dolaşığı, akşamdan sabaha kor bulaşığı |
| Ayı yavrusunu severken öldürürmüş. |
| “Ayının bildiği 40 türkü, 40’ı da armut üstüne…”. |
| “Ayıya sormuşlar mesleğin ne diye? Berberlik demiş. Amma da eline yakışır ya demişler!”. |
| Ayranım ekşidir diyen olmaz. |
| Ayvaz kasap hepsi bir hesap. |
| Az kazanan çok kazanır, çok kazanan hiç kazanır. |
| Az menfaat çok zarara mal olur. |
| Az sabırda, çok keramet vardır. |
| Az tamah, çok ziyan getirir. |
| Az veren candan, çok veren maldan verir. |
| Az yaşa, uz yaşa, akıbet gelecek başa. |
| Az yaşa, uz yaşa! Akıbet gelecek başa! |
| Az yetmez, çok artmaz! |
| Azan Mevlasını da bulur, belasını da. |
| Azı bilmeyen çoğu hiç bilmez. |
| Azı bulamayan, çoğu hiç bulamaz! |
| Azıcık aşım, kaygısız başım. |
| Azıksız yola çıkanın, iki gözü el torbasında olur. |
| Ağlarsa anam ağlar, başkası yalan ağlar. |
| Aca dokuz yorgan örtmüşler, yine uyuyamamış. |
| Aç gezmekten, tok ölmek yeğdir. |
Sponsorlu Bağlantılar